تعیین قانون حاکم در دعاوى نقض کپی‌رایت در محیط اینترنتى

Abstract

<em> </em><em>تعارض اجتناب‌آمیز دو اصل سرزمینی بودن حقوق مالکیت فکری و لامکان بودن اینترنت در مرحلۀ اجرا، تعیین قانون حاکم بر فعلی را که ادعای ناقض حق بودن آن شده تحت تأثیر خود قرار داده است، به‌خصوص در بحث حق کپی‌رایت که ثبت در آن ملاک حمایت نیست، این امر به کمرنگ شدن اصل سرزمینی</em><em>بودن در تعیین قانون حاکم منجر شده است. از طرف دیگر کنوانسیون‌های بین‌المللی و منطقه‌ای که به بحث تعیین قانون حاکم بر دعاوی پرداخته‌اند، مربوط به نقض سنتی در محیط فیزیکی‌</em><em>اند</em><em>و ازاین‌رو بر پایۀ اصل سرزمینی بودن استوارند. در نتیجه در دعاوی نقض کپی‌رایت در محیط لامکان اینترنت، به‌سبب مردد بودن اصل سرزمینی قابلیت اجرایی ندارند. به همین دلیل غالب کشورها ناگزیر به رجوع به قواعد کلی در تعیین قانون حاکم‌اند. از آنجا که در حال حاضر رویۀ واحدی در بین کشورها وجود ندارد و قدر مسلم به‌کارگیری راه‌حل‌های انفرادی داخلی توسط کشورها به حل مسئله کمک نمی‌کند، این امر ضرورت یکسان‌سازی قوانین در جهت حفظ منافع طرفین دعوا را نمایان می‌سازد. ازاین‌رو این مقاله در جهت هموار کردن مسیر گذر از صلاحیت قانونی ناهماهنگ و پراکنده به سمت حمایت کپی‌رایت جامع و بین‌المللی تدوین شده است.</em>