موافقت‌نامه‌های انتخاب دادگاه در دعاوی مالکیت فکری؛ بررسی کنوانسیون لاهه 2005

Abstract

در سه دهۀ اخیر تحولات در عرصۀ تکنولوژی و ارتباطات، به‌ویژه اینترنت، و تمایل کشورها به هماهنگی در حمایت از حقوق مالکیت فکری در سطح بین‌المللی، ابعاد خاصی را در صلاحیت بین‌المللی دادگاه‌ها در رسیدگی به دعاوی مالکیت فکری و شناسایی و اجرای آرای صادره مطرح کرده است. مهم‌ترین سند بین‌المللی که تا به امروز به جنبه‌های حقوق بین‌الملل خصوصیِ حقوق مالکیت فکری پرداخته، کنوانسیون لاهه 2005 دربارۀ موافقت‌نامه‌های انتخاب دادگاه است. باوجود اهمیت موضوع در عرصۀ بین‌الملل، خلأ قانونی در ایران از حیث قواعد صلاحیت و شناسایی و اجرا در دعاوی مالکیت فکری مشهود است. در این مقاله کوشش شده است تا با بررسی سابقۀ تدوین کنوانسیون و تحلیل مواد مربوط به صلاحیت و شناسایی و اجرا در دعاوی مالکیت فکری، ضمن معرفی کنوانسیون و تأکید بر جنبه‌های مثبت آن، به دستاوردهایی که ممکن است عضویت ایران در کنوانسیون به همراه داشته باشد، اشاره شود.