اثر حق الزحمه حسابرسی بر اظهار نظر حسابرس

Abstract

حق الزحمه بالای حسابرسی می تواند وابستگی اقتصادی میان حسابرس و صاحبکار ایجاد نماید. این موضوع،<br />ممکن است تردیدی اساسی درباره استقلال حسابرس فراهم آورد. زیرا ممکن است حسابرس برای حفظ مشتری و<br />کسب حق الزحمه بیشتر، گزارش مطلوبتری ارائه دهد. این مقاله به دنبال اثر حق الزحمه حسابرسی بر صدور<br />گزارش مقبول حسابرسی است. روش پژوهش از نوع پژوهش همبستگی است و پژوهشگران برای جمع آوری<br />اطلاعات از صورت های مالی شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار از سال 1381 تا سال 1389 (یک<br />دوره نه ساله) استفاده کرده اند. آزمون فرضیه ها نیز بر اساس روش رگرسیون لجستیگ انجام می شود. نمونه<br />آماری شامل 144 شرکت و 749 مشاهده می باشد. یافته های این پژوهش نشان می دهد که میان حق الزحمه<br />حسابرس، اندازه صاحبکار، گزارش زیان توسط صاحبکار و سن شرکت مورد رسیدگی و صدور گزارش مقبول<br />حسابرسی رابطه ای معنی دار وجود دارد. بر اساس نتایج پژوهش، حق الزحمه حسابرس رابطه ای مستقیم با صدور<br />گزارش مقبول حسابرسی دارد. اندازه شرکت، سن شرکت و گزارش زیان رابطه ای معکوس با گزارش مقبول<br />حسابرسی دارد. هم چنین تغییر حسابرس، نوع حسابرس، مدت تصدی حسابرس با صدور گزارش مقبول<br />حسابرسی رابطه ای ندارند.