نظریه‌پردازی؛ الگوی راهبردی دین در تولید امنیت فرهنگی

Abstract

فرهنگ وجه ممیزه و مؤلفه اصلی قدرت ملی در عصر جدید بوده و اقتدار فرهنگی در نظام جمهوری اسلامی ایران برگرفته از اصول و مبانی فرهنگ اسلام که درواقع جهان‌بینی انقلاب اسلامی بود، می‌باشد. وظیفه نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران، چه آحاد مردم و چه مسئولان در همه سطوح، تربیت مردم بر اساس جهان‌بینی اسلامی و معنویت الهی آن می‌باشد. این تلاش زمینه‌ساز تشکیل <strong>«</strong>تمدن اسلامی» می‌باشد. طراز چنین انسانی، هم باعث تثبیت و تقویت نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران گردیده و هم باعث نفوذ و کارآمدی تصمیم‎سازان و تصمیم‌گیرندگان آن بوده و در عرصه بین‌المللی نیز قدرت نرم جمهوری اسلامی ایران افزایش می‌یابد. از سویی دیگر با توجه به اینکه پیامبر گرامی اسلام^(ص)به مدد آیات الهی وحی جان‌هایی را پروراند، تطهیر کرد و قلب‌هایی را سرشار از نور ساخت و به راه خدای شکست‌ناپذیر و ستوده راه داد؛ این سؤال اساسی مطرح می‌شود که کلام نورانی وحی با چه روشی، انسان‌ها را به بلندای تحول فرهنگی و همه‌جانبه فردی و اجتماعی رساند؟ روش این «تحول همه‌جانبه» چه بود؟ آیا امکان الگوبرداری از آن وجود دارد؟ پاسخ به این سؤال راه کشف بسیاری از تحولات فرهنگی در عرصه­های کلان و راهبردی جامعه و پاسخگوی دغدغه تولید دانش اسلامی در حوزه‌های تربیت اسلامی، مدیریت، سیاست و ... در محضر نورانی کلام وحی خواهد بود. این تحقیق بر اساس هدف توسعه‌ای بوده و به دنبال توضیح اهمیت جایگاه نزول تدریجی قرآن در مدیریت تحول فرهنگی جامعه و شیوه استخراج اصول تحول همه‌جانبه از کلام نورانی وحی و تبیین رابطه آن با امنیت فرهنگی و تأثیر آن در استحکام ساخت درونی قدرت ملی جمهوری اسلامی ایران و تقویت و توسعه اقتدار ملی، به روش توصیفی- فرا تحلیلی می‌باشد.