تأمین و رفاه اجتماعی و احساس امنیت

Abstract

مقاله حاضر به بررسی رفاه و تأمین اجتماعی و راتباط آن با پنداشت مردم از امنیت در شهر تهران پرداخته است. پنداشت از وجود میزان و سطح امنیت از منظر پاسخگویان می باشد لذا این مقاله به دنبال این هدف است که آیا بین میزان و سطح رفاه و تأمین اجتماعی و تصور از میزان امنیت در شهر رابطه وجود دارد یا خیر.متغیرهای مطرح در این پژوهش شامل عوامل فردی و خانوادگی، دارا بودن بیمه، رضایت از بیمه، امید به آینده و سطح تأمین اجتماعی است.چارچوب نظری تحقیق بنا به تناسب موضوع نظریات فیتز پاتریک،الریچ بک ،جرمی بنتام و... مورد استفاده قرار داده و فرضیه‌های تحقیق استخراج شده است. بر این مبنا مدل تحقیق ساخته و پرداخته و سؤالات و فرضیات تحقیق تدوین گردیده است. روش تحقیق در این بررسی از نوع پیمایشی و اطلاعات به وسیله پرسشنامه جمع‌آوری گردیده است. جامعه آماری تحقیق شامل شهروندان شهر تهران می‌باشد که تعداد 550 نفر از آنان به روش نمونه‌گیری خوشه‌ای چندمرحله‌ای انتخاب و مورد سؤال قرار گرفتند. در این تحقیق برای پایایی از آزمون آلفای کرونباخ و برای روایی از تکنیک گروه‌های شناخته شده استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل داده‌ها از نرم‌افزار spss استفاده شد. عمده‌ترین یافته‌ها عبارت‌اند : - بین میزان ناامنی و داشتن بیمه،طبقه اجتماعی و پنداشت از امنیت رابطه معنی‌دار وجود ندارد. بین متغییر امید به آینده و پنداشت از امنیت جانی – مالی رابطه معنی داری وجود دارد.