ارزیابی اثرات وابسته به زمان در پل‌های یکپارچه با عرشه‌ی مرکب بتن فولادی
دریافت مدرک
FullText
اندازه فایل:
3.960 مگابایتنوع فايل (MIME):
PDFنوع مدرک
Textپژوهشی
زبان مدرک
فارسیچکیده
در این نوشتار، برای محاسبه‌ی اثرات وابسته به زمان در پل‌های یکپارچه، از ضرایب ۲ آیین‌نامه‌ی AASHTO و ACI استفاده شد. نتایج روسازه‌ی پل موردی نشان می‌دهد که گذشت زمان باعث افزایش لنگر خمشی منفی در محل تکیه‌گاه‌ها و نیز کاهش لنگر خمشی مثبت در محل وسط دهانه شده است. نسبت کاهش لنگر وسط دهانه و نیز افزایش آن در محل اتصال عرشه ـکوله در پل با تکیه‌گاه گیرداری انتهایی برابر ۱٫۲۸ و مفصلی برابر ۱٫۳۱ در آیین‌نامه‌ی AASHTO نسبت به آیین‌نامه‌ی ACI است. می‌توان گفت که در هنگام محاسبه‌ی مقادیر لنگرهای خمشی وابسته به زمان عرشه، استفاده از ضرایب آیین‌نامه‌ی AASHTO نسبت به آیین‌نامه‌ی ACI باعث تغییرات ۳۰ درصدی در نتایج خواهد شد. مقایسه‌ی نتایج مربوط به خیز وسط دهانه برای پل با شرایط تکیه‌گاهی انتهایی متفاوت (گیرداری و مفصلی) نشان می‌دهد که با گذشت زمان مقادیر خیز وسط دهانه‌ها ۲ برابر شده‌اند.
کلید واژگان
پل یکپارچهاثرات وابسته به زمان
زیرسازه و روسازه
تحلیل بارافزون استاتیکی
شماره نشریه
4تاریخ نشر
2014-02-201392-12-01
ناشر
دانشگاه صنعتی شریفSharif University of Technology
سازمان پدید آورنده
دانشکده‌ی مهندسی عمران، دانشگاه تبریزدانشکدهی مهندسی عمران، دانشگاه تبریز
شاپا
2676-47682676-4776
