بررسی اثر و نحوه‌ی تقویت ناشی از ضوابط کنترل تغییرمکان در رفتار غیرخطی لرزه‌یی قاب‌های فولادی لاغر

Abstract

براساس استاندارد ۲۸۰۰، برای بررسی ضوابط کنترل دریفت طبقات می‌توان از برش پایه‌یی استفاده کرد که بر پایه زمان تناوب حاصل از فرمول‌های تجربی پیشنهادی این استاندارد یا مدل‌های تحلیلی باشد. در این تحقیق نشان داده شده است که برای یک ساختمان پنج طبقه دارای قاب خمشی استفاده از زمان تناوب تحلیلی به سازه با وزن کمتر و رفتار لرزه‌یی بهتر منجر می‌شود. در ادامه راهکاری ساده برای یافتن اعضایی که با تقویت آنها سازه می‌تواند محدودیت‌های کنترل تغییرمکان را ارضا نماید پیشنهاد و با تحلیل I‌D‌A نشان داده شد که سازه حاصل از این روش در مقایسه با روشی که در برخی دفاتر مهندسی به کار گرفته و در آن تنها ستون‌های طبقات نخست ساختمان تقویت می‌شوند، دارای رفتار لرزه‌یی بهتر می باشد.