آنالیز حساسیت بر روی عوامل تاثیرگذار در میزان نشست زمین حین عملیات لوله رانی به روش میکروتونلینگ

Abstract

جابه‌جایی‌های ناشی از حفاری در عمق زمین به عوامل زیادی، از جمله: وضعیت زمین‌شناسی، وضعیت آب‌های زیرزمینی، هندسه و عمق حفاری، روش حفاری، کیفیت و مدیریت ساخت وابسته است. آگاهی از میزان تأثیر هر کدام از پارامترهای تأثیرگذار می‌تواند باعث انجام اقدامات پیش‌گیرانه به منظور جلوگیری از ایجاد صدمه به ساختارهای سطحی و یا کاهش آن شود. هدف از انجام مطالعه‌ی حاضر، مقایسه‌ی تغییر شکل‌های واقعی رخداده در سطح زمین حاصل از رفتارسنجی با مقادیر تحلیل عددی و بررسی تأثیر پارامترهای مختلف در میزان نشست خاک است. نتایج حاصل از آنالیز حساسیت نشان می‌دهد برای یک نسبت ثابت از ارتفاع خاک روی لوله به قطر لوله، با افزایش زاویه‌ی اصطکاک و افزایش عمق استقرار لوله علاوه بر کاهش مقدار نشست، شیب تغییرات نشست نیز کاهش می‌یابد. شکل کلی نمودارها نشان می‌دهد در حالت کلی با ثابت نگه داشتن ضخامت لایه‌ی خاکی، با افزایش قطر لوله، میزان نشست افزایش می‌یابد و زیاد شدن زاویه‌ی اصطکاک نیز به افزایش مذکور کمک می‌کند. همچنین هر چه نسبت ارتفاع لایه‌ی خاکی به قطر لوله، عدد کمتری باشد، مقادیر نشست بزرگ‌تری به‌دست می‌آید.