توزیع بهینه ی میراگرهای مثلثی شکل افزاینده ی سختی و میرایی جهت بهبود عملکرد لرزه‌یی قاب‌های خمشی

Abstract

در این نوشتار دست‌یابی به توزیع بهینه‌ی سختی میراگرهای افزاینده‌ی سختی و میرایی (T‌A‌D‌A‌S)، جهت بهبود عملکرد یک قاب ۳ طبقه با استفاده از الگوریتم‌های بهینه‌یابی ژنتیک و توده‌ی ذرات انجام شده است. همچنین با ایجاد تغییراتی در الگوریتم تغییرشکل یکنواخت، توزیع بهینه‌ی میراگرها با استفاده از الگوریتم مذکور به‌دست‌آمده و نتایج آن با دو الگوریتم دیگر مقایسه شده است. معیار ارزیابی عملکرد سازه نسبت تقاضا به ظرفیت اعضاست، که مطابق با آیین‌نامه‌ی ۰۶-۴۱A‌S‌C‌E محاسبه شده است. نتایج نشان می‌دهد الگوریتم تغییرشکل یکنواخت با انجام تحلیل‌های بسیار کمتری نسبت به دو الگوریتم دیگر به توزیع بهینه‌ی سختی میراگرهای T‌A‌D‌A‌S در ارتفاع قاب دست پیدا می‌کند و هر چه نسبت تقاضا به ظرفیت طبقه یکنواخت‌تر شود، طرح مناسب‌تری به‌دست می‌آید.