کاربرد داده‌های سنجش از دور(RS) و سیستم اطلاعات جغرافیایی(GIS) در استخراج نقشه‌های کاربری اراضی شهر شیراز

Abstract

افزایش جمعیت و پیشرفت فن‌اوری سبب گردیده است تا بشر جهت رفع نیازهای بی‌انتهای خود اقدام به تخریب طبیعت و تغییر نوع پوشش طبیعی نماید. امروزه استفاده از تصاویر ماهواره‌ای چند‌زمانه و نقشه‌های رقومی کاربرد گسترده‌ای یافته است. از این طریق می‌توان نوع کاربری اراضی و نیز شدت تغییرات کاربری اراضی را مشخص و پیامدهای مربوطه را در محیط مورد بررسی قرار داد. فن‌اوری دورسنجی از جمله ابزارهای نوینی است که دست‌یابی و استخراج اطلاعات پایه را برای مدیریت منابع زمین میسر می‌سازد. متدلوژی مورد استفاده برای سنجش از دور، توسعه بر اساس تصحیح هندسی، بازسازی مکانی و طیفی تصاویر ماهواره‌ای قابل دسترس بر مبنای تکنیک‌های طبقه‌بندی نظارت شده بیش‌ترین شباهت و مقایسه پس از طبقه‌بندی می‌باشد. در این تحقیق نقشه‌های کاربری اراضی در سه دوره زمانی با استفاده از داده‌های سنجنده‌های ETM 2000، TM 1900 وIRS 2009 در پنج کلاس کاربری، تهیه گردید. بر طبق نتایج حاصل شده سطح پوشش طبیعی باغ در طی دوره‌های زمانی مورد بررسی کاهش یافته است. به طوری که از 2972 هکتار در سال 1990 به 1612 در سال 2009 رسیده است. در حالی که سطح اراضی شهری از 9179 در سال 1990 به 14591 هکتار در سال 2009 افزایش یافته است. در طی دوره زمانی 1990 تا 2009 سطحی حدود 790 هکتار از اراضی کشاورزی و سطحی معادل با 670 هکتار از اراضی پوشش طبیعی باغ به اراضی شهری تغییر کاربری یافته‌اند. به‌طور‌کلی در مجموع 315 هکتار در طی سال‌های 1990 تا 2009 پوشش طبیعی باغ به پوشش کشاورزی تبدیل شده است.