تحلیل توزیع فضایی مراکز اقامتی در مقصدهای گردشگری شهری مطالعه موردی: شهر رشت

Abstract

گردشگری شهری در راستای دستیابی حداکثری به گردشگران ورودی ازیک‌طرف و افزایش ماندگاری آن‌ها از طرف دیگر، نیازمند پیش‌نیازهایی است. ازجمله عمده‌ترین این پیش‌نیازها، وجود جاذبه‌های گردشگری و همچنین انواع مراکز اقامتی برای آن‌هاست. آنچه در کنار وجود این مراکز در شهرها اهمیت دارد، نحوه مکان‌یابی، توزیع فضایی و جهت پراکنش آن‌هاست که نیازمند مطالعه و بررسی است. ازاین‌رو این پژوهش توزیع فضایی مراکز اقامتی شامل هتل‌ها، مهمان‌پذیرها و خانه‌های مسافر را در کنار جاذبه‌های گردشگری شهر رشت را بررسی کرده است. روش پژوهش توصیفی- تحلیلی است. برای تحلیل یافته‌ها از روش میانگین نزدیک‌ترین همسایه، تحلیل خوشه‌ای فضایی چند فاصله‌ای، میانگین مرکزی و بیضی انحراف معیار استفاده‌شده است. نتایج پژوهش حاکی از آن است که بر اساس میانگین نزدیک‌ترین الگوی پراکنش واحدهای اقامتی به‌صورت کلی و خانه مسافرها به‌صورت خوشه‌ای بوده و پراکنش هتل‌ها به‌صورت پراکنده است. همچنین بر اساس تحلیل خوشه‌ای فضایی چند فاصله‌ای پراکنش جاذبه‌های گردشگری به‌صورت خوشه‌ای، خانه مسافرها به‌صورت خوشه‌ای و هتل‌ها و مهمان‌پذیرها در شهر رشت به‌صورت پراکنده می‌باشد همچنین در صورت یکسان در نظر گرفتن مراکز اقامتی، توزیع آن‌ها دارای جهت شمال شرقی- جنوب شرقی می‌باشد. درمجموع نیاز به توسعه هماهنگ مراکز اقامتی در شهر رشت کاملاً محسوس است. به نظر می‌رسد که متولیان امر مراکز اقامتی در شهر رشت، نیازمند تدوین برنامه‌ای هماهنگ و از پیش تعیین‌شده برای توسعه چنین مراکزی هستند و باید از هرگونه برخورد فوری و ضربتی خودداری شود.