بررسی شیوع دیروفیلاریازیس در سگهای شهرستان مشکین شهر شمال عرب ایران

Abstract

در منطقه مشکین غربی که کانون بومی کالاآزار ، در شمال غربی ایران است دیروفیلاریازیس در سگ نیز آلودگی انگلی است که درصد بالایی از سگها به آن آلوده می باشند . این مطالعه وضعیت آلودگی سگهای صاحبدار (گله) منطقه مذکور را به این انگل نشان می دهد . در این مطالعه مقطعی در تابستان سال 1371 از تعداد بیش از 6000 سگ در منطقه ، بطور تصادفی 300 نمونه خون اخذ گردید که با استفاده از تهیه گسترش ضخیم از خون محیطی 286 نمونه ازنظر وجود میکروفیل ( و تعداد آن در نمونه) مورد بررسی قرار گرفت و شیوع آلودگی بر اساس سن ، جنس و رنگ موی بدن و فاکتور مهم ابتلا به لیشمانیوز احشایی توصیف گردید و برای تایید نوع انگل از بعضی از نمونه های آلوده کالبد گشایی گردید . بر اساس بررسی میکروفیلرهای دیده شده در گسترش خون سگها ، عامل دیروفیلاریازیس سگها در این منطقه دیروفیلاریاایمی تیس بوده و میزان شیوع آلودگی 6/34 درصد ( cl=34/49 – 34-71) بوده که البته در جنس نر و ماده اختلاف شیوع معنی دار نبود. همچنین بین رنگ موی روشن و تیره نیز از نظر ابتلا اختلافی دیده نشد اما با افزایش سن میزان شیوع از 4/18 درصد در سگهای 3-1 سال به 8/56 درصد در سگهای 10 سال به بالا می رسد ( p<0/05) در سگهای مبتلا به کالاآزار 3/38 درصد و در سگهای سالم از این نظر 34 درصد گزارش می شود ( NS). نظر به اینکه نمنه گرفته شده نماینده تمام سگهای منطقه است این مطالع نشان می دهد که حدود یک سوم سگها در این منطقه آلوده به دیروفیلاریا هستند و چون حفظ دامداری وابسته به وجود سگهاست این آلودگی ممکن است عوارض مهمی در سگهای گله ایجاد نماید که در اقتصاد منطقه نقش بسیار مهمی دارند .