ارزیابی رادیوگرافی وجود بدفرمی و طویل شدن ریشه‌ی‌‌ دندان در خرگوش‌ها: یک بررسی گذشته نگر

Abstract

بیماری دندانی اکتسابی در خرگوش‌های خانگی یک سندرم است که وضعیت تدریجی و پیش رونده‌ای دارد و می‌توان آن را مرحله‌بندی کرد. این بیماری به شکل خرابی و بدشدن کیفیت دندان‌ها، بدفرم شدن اکتسابی و طویل شدن ریشه‌ی دندان‌ها مشخص می‌گردد. تاکنون در کشور ما در خصوص میزان ابتلاء و شدت وقوع بیماری‌های دندان در خرگوش‌های خانگی، مطالعه‌ای صورت نگرفته است. هدف از انجام این تحقیق بررسی نوع عوارض (بدفرمی و طویل شدن ریشه‌ی دندان) و میزان وقوع بیماری‌های دندانی بر اساس اطلاعات اخذ شده از رادیوگراف‌های تهیه شده از خرگوش‌های ارجاعی به بیمارستان دام‌های کوچک دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران می‌باشد. در طی مدت 3 سال (1386-1383) از 239 رادیوگراف تهیه شده از خرگوش، 64 مورد رادیوگراف در ارتباط با اختلالات دندانی وجود داشت. تمامی اطلاعات به‌دست آمده پس از ثبت بر روی فرم‌های تهیه شده توسط نرم افزار ‌2003 Microsoft Excel مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. از 64 رادیوگراف بررسی شده، 44/23 درصد مبتلا به مرحله‌ی یک بیماری و همین میزان مبتلا به مرحله‌ی 2 بیماری بودند. حدود 5/37 درصد از مبتلایان، عوارض مرحله‌ی 3 بیماری را نشان می‌دادند که شامل بدفرمی‌ها و از بین رفتن الگوی زیگزاگی سطح تماس دندان‌های گونه‌ای بالایی و پایینی بود. 62/15 درصد مبتلا به مرحله‌ی 4 بیماری بودند و هیچ موردی از ابتلا به مرحله‌ی 5 در این بررسی دیده نشد. این نتایج نشان داد که میزان وقوع عوارض دندانی در خرگوش‌های خانگی، در موارد ارجاع داده شده به بخش رادیولوٹی درصد بالایی را تشکیل می‌دهد که حدود 06/64 درصد ...