به کارگیری آزمون ایمنوفلئورسنت غیر مستقیم جهت تشخیص پادتنهای ضدویروس IBR

Abstract

بیماری IBR یکی از مهمترین و فراوانترین بیماریهای عفونی در جمعیت گاوهای جهان می باشد . وجود چهره های متعدد بالینی در سیستمهای متنوع پرورش گاو و همچنین طبیعت خاص و ویژه عفونت ناشی از این ویروس که بازتابی از پاتوژنز اغلب عفونتهای هرپس ویروسی است اهمیت ویژه ای را به تشخیص آزمایشگاهی این بیماری می دهد . هدف از انجام این تحقیق تهیه کیت ایمونوفلئوروسنت غیر مستقیم جهت تشخیص سرمی بیماری IBR در گاو بود که طی سه مرحله انجام گرفت . مرحله اول تهیه آنتی گلبولین ضد گاوی کنژوگه با فلئورسئین ایزوتیوسیانات بود که با ایمن سازی 10 رأس خرگوش ، جداسازی سرم ، ترسیب ایمونوگلبولینها ، کنژوگاسیون ایمونوگلبولینهای سرمی با FTTC ، جداسازی پادتنهای کنژوگه در روی ستون سفادکس و خالص سازی نهایی آنها در کیسه های دیالیز ، انجام گرفت . مرحله بعد تهیه پادگن استاندارد بود که با کشت و تکثیر ویروس IBR در کشت سلولی R-BK عیارسنجی ویروس ، تلخیص و تغلیظ ویروس توسط اولتراسانتریفوژ و تثبیت پادگن انجام گرفت . درمرحله سوم کیت حاصله با آزمایش بالغ بر 1000 نمونه سرمی که قبلاً با آزمون SN آزمایش شده بودند ، استاندارد گردید طوری که بهترین رقت کنژوگه رقت 10/1 ، بهترین عیار ویروس عیار TCID50 5/105 تا 105 و بهترین رقت سرمی رقت 8/1 به دست آمد . میزان همخوانی دو آزمون SN و IFA برابر با 4/98 درصد محاسبه شده و طبیعتاً اختلاف معنی داری نیز بین این دو آزمون مشاهده نگردید.