مقاومت به سرما در ماهیان تیلاپیا: 1- تنوع فنوتیپی بین گونه ای و درون گونه ای

Abstract

مقاومت به سرما در ماهیان تیلاپیا که بومی آفریقا هستند به عنوان یک عامل بازدارنده در توسعه پرورش آنها در نواحی معتدل و سردسیر از جمله مناطقی ازایران محسوب می شود . به منظور بررسی مقاومت به سرما در ماهیان تیلاپیا تعداد 207 ماهی از سه گونه Oreochromis niloticus،O. Aureus وO.mossambicus مورد آزمایش برخورد با سرما قرار گرفتند . شاخص های کمی مقاومت به سرما در ماهیان آزمایشی برحسب دمایی که در آن الگوهای رفتاری ویژه ای را در واجهه با سرما نشان دادند ، اندازه گیری شدند . این رفتارها شامل : عدم تعادل در شنا ، از دست دادن کامل تعادل و بیهوشی ناشی از سرما بودند . بر اساس یافته های بدست آمده ، اختلافهای فنوتیپی درون گونه ای ( بین افراد یک گونه ) وجود داشت و شاخص های فنوتیپی مقاومت به سرما با یکدیگر همبستگی نشان دادند . به طور کلی تنوع موجود در هر شاخص در هر سه گونه کم ( 7/3% CV) بود اما به طو رنسبی این تنوع در گونه O.mossambicus بیشتر از دو گونه دیگر بود. اختلافهای بین گونه ای ( بین افراد گونه های مختلف ) در مورد هر سه شاخص فنوتیپی مقاومت به سرما بسیار معنی دار بود(P<0/001). مقاومت به سرما در این گونه ها به ترتیب O. mossambicus<O.niloticus<O.aureus تشخیص داده شد. از میان ویژگیهای بیومتریک سن ، جنس ، وزن ، طول و ارتفاع بدن ماهیان تنها سن دارای تأثیر معنی دار بر روی مقاومت به سرما بود. تکرار پذیری شاخصهای مقاومت به سرما در دو نوبت اندازه گیری در حد متوسط بود و مقدار آنها در سه گونه تیلاپیا 0/45 r محاسبه گردید.