نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorبختیاری, دکتر جلالfa_IR
dc.contributor.authorفتاحیان, دکتر حمیدرضاfa_IR
dc.contributor.authorزاده, دکتر عبدالمحمد کجبافfa_IR
dc.contributor.authorنوروزیان, دکتر ایرجfa_IR
dc.date.accessioned1399-08-01T00:56:59Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-10-22T00:57:00Z
dc.date.available1399-08-01T00:56:59Zfa_IR
dc.date.available2020-10-22T00:57:00Z
dc.date.issued2003-04-21en_US
dc.date.issued1382-02-01fa_IR
dc.identifier.citationبختیاری, دکتر جلال, فتاحیان, دکتر حمیدرضا, زاده, دکتر عبدالمحمد کجباف, نوروزیان, دکتر ایرج. (1382). مروری بر روشهای افزایش حجم مثانه. مجله تحقیقات دامپزشکی (Journal of Veterinary Research), 58(1)fa_IR
dc.identifier.issn2008-2525
dc.identifier.issn2251-6190
dc.identifier.urihttps://jvr.ut.ac.ir/article_11864.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/448778
dc.description.abstractهدف : جمع‌آوری اطلاعات علمی و کاربردی محققان داخل و خارج کشور در ارتباط با پیوندهای مثانه. طرح : مطالعه گذشته نگر. روش: برخی از ناهنجاریهای مثانه از دوران جنینی ایجاد می‌گردد و در بعضی افراد بیماریهایی از قبیل سرطان، تروما، عفونت، التهاب و صدمات ایجاد شده توسط پزشکان می‌تواند سرمنشا درگیریهای بافت مثانه باشد. زمانی که اکثر درمانهای مخافظه کارانه با شکست مواجهمی‌شوند. از روشهخای جراحی برای افزایش حجم مثانه در بازسازی ناکارآیی بافت مثانه کمک گرفته می‌شود. به طور تجربی در سال 1888 از روده برای افزایش حجم مثانه با الگوی مدل حیوانی استفاده گردید وسپس در سال 1898 استفاده از این بافت طبیعی (روده) به طب انسانی تعمیم یافت. علی رغم افزایش حجم مثانه با شیوه‌های مختلف جراحی و با استفاده از قطعات روده‌ایی – معده‌ایی، چندین جایگزین از بافتهای پیوندی آزاد برای مثانه از نوع اتولوگ، همولوگ و هترولوگ مورد محک آزمایش قرار گرفتند. بافتهای پیوندی آزاد شامل فاسیا، پوست، مثانه نگهداری شده در محیط غیر زنده چادرینه، صفاق و غشای آمنیوتیک می‌باشند مواد آلوپلاستیک همانند پلی اتیلن، تفلون، پلی ترفتالات اتیلن گلیکول و لاستیکهای سیلیکونی جهت انجام عمل جراحی وصله دوزی به عنوان چارچوبی برای بازسازی بافت مثانه استفاده می‌شود. گروهی از پروتزهای قابل هضم از قبیل اسفنجهای پلی وینیلی و ژلاتینی، پلی گلاکتین 910 و فیلم کلاژن نیز در افزایش دادن به حجم بافت مثانه مفید واقع شده‌اند. به کار بردن ماتریکس بدون سلول به عنوان چارچوبی برای رشد عضله صاف و مخاط گاهی ارزنده در بازسازی بافت مثانه می‌باشد. همچنین مهندسی ایجاد بافت، شیوه‌ای جدید برای این منظور است. نتیجه‌گیری : مطالعات تجربی نشان داد که ماتریکس بدون سلول و مهندسی ایجاد بافت، روشهایی عالی و کارآمد نسبت به پروتزهای آلوپلاستیک و قابل هضم، روش افزایش حجم مثانه با قطعات روده‌ایی – معده‌ایی و سایر شیوه‌ها می‌باشد.fa_IR
dc.format.extent372
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه تهرانfa_IR
dc.publisherدانشگاه تهرانen_US
dc.relation.ispartofمجله تحقیقات دامپزشکی (Journal of Veterinary Research)fa_IR
dc.relation.ispartofJournal of Veterinary Researchen_US
dc.subjectآلوپلاستیکfa_IR
dc.subjectتفلونfa_IR
dc.subjectغشای آمنیوتیکfa_IR
dc.subjectماتریکس بدون سلولfa_IR
dc.subjectمثانهfa_IR
dc.titleمروری بر روشهای افزایش حجم مثانهfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.citation.volume58
dc.citation.issue1


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد