ارزیابی تاثیر دو روش خورانیدن آغوز بر روی سطح گاماگلوبولین های سرمی خون گوساله ها

Abstract

هدف : ارزیابی هیستومرفولوژیکی اثرات طب سوزنی در التیام شکستگی. طرح : مطالعه تجربی انتخابی. حیوانات: شش قلاده سگ بالغ سالم نر مخلوط با وزن 4/4+6/24 کیلوگرم و میانگین 4/8+0/25 ماه سن. روش : تمام حیوانات با استفاده از تیوپنتال سدیم 5 درصد بیهوش شدند و توسط هالوتان عمق بیهوشی کنترل گردید. یک قطعه استخوانی حدود 1 سانتیمتر از قسمت وسط استخوان زندزبرین دست، برداشته شد و توسط آتل و باند گچی تمام طول دست ثابت گردید و سپس به دو گروه 3 تایی تقسیم شدند. حیوانات گروه آزمایش (2 حیوان) تحت درمان تحریکات طب سوزنی به مدت 10 دقیقه برای مدت 2 هفته با مشخص کردن نقاط اکیوپونت 11-LIو 4-LI و 36-ST و 5-TH قرار گرفتند. در صورتی که در گروه کنترل (3 حیوان) از هیچ روش درمانی استفاده نگردید. در پایان 90 روز مشاهدات بالینی دو نمونه کالوس به وسیله جراحی (بیوپسی) از محل نقیصه استخوانی هر حیوان تهیه گردید و بعد از تهیه مقاطع بافتی و رنگ آمیزی با روش H&E مورد ارزیابی میکروسکوپی قرار گرفتند. نتایج : وجود میزان زیادی بافت غضروف هیالین و بافت همبند در حیوانات گروه کنترل و میزان استخوانی شدن کالوس، تشکیل ترابیکول‌های استخوانی- کانال هاورس با کاهش مقدار قابل توجهی از بافت غضروفی و همبند در حیوانات گروه آزمایش اثرات مثبت تحریکات طب سوزنی را نشان می‌دهد. نتیجه‌گیری : استفاده از تحریکات طب سوزنی در حیوانات گروه آزمایش برای دو هفته اثرات مثبت و تحریک آمیز را برای التیام و شکل گیری کالوس با حضور بافت ترابیکول‌های استخوانی با حداقل بافت فیبروکارتیلاژ در مقایسه با حیوانات گروه کنترل به همراه داشته است. بنابراین تحت شرایط حاضر طب سوزنی به عنوان یک مکمل درمان فیزیکی در التیام شکستگی استخوان و تسریح در امر مدل سازی بافت استخوانی موثر می‌باشند.