بهترین شرایط شوک حرارتی برای القای تتراپلوییدی در قزل‌آلای‌رنگین‌کمان (Oncorhynchus mykiss)

Abstract

زمینه مطالعه:‌ ‌تولید ماهیان تتراپلویید قزل‌آلای‌رنگین‌کمان به منظور استفاده از آنها در ایجاد گله‌های تریپلویید عقیم به روش غیرالقایی جهت معرفی به سامانه‌های پرورشی حایز اهمیت است. هدف: تعیین شوک حرارتی بهینه برای القای تتراپلوییدی در قزل‌آلای‌رنگین‌کمان با تأکید بر اندازه تخمک بود. روش کار: به این منظور، سه شوک‌های گرمایی C°28، 30 و 32، به مدت 1، 5 و 10 دقیقه و در زمان‌های 45، 55، 65، 75 و 85 ساعت — درجه پس از لقاح بر دو گروه با اندازه تخمکی متفاوت mm(12/0 ± 2/4 و 20/0 ± 5/5 ) در دمای انکوباسیون ‌C°‌11 اعمال گردید. درصد القای تتراپلوییدی در لاروهای دارای شنای فعال با استفاده از سنجش ابعاد گلبولی و نیز تعداد مناطق سازمان دهنده هستکی تعیین شد. با توجه به درصد بازماندگی تا مرحله شنای فعال، بازده تتراپلوییدی تعیین شد. نتایج:‌ ‌درصد القای تتراپلوییدی در گروه تخمکی بالای mm‌5 در محدوده‌ 18 تا 69% و در گروه تخمکی زیر mm5 در گستره‌ 18 الی 76% بود. بالاترین بازده تتراپلوییدی در گروه تخمکی بیش از mm5 (13)% با شوک حرارتی ‌C‌°28، به مدت 10 دقیقه و 65 ساعت — درجه پس از لقاح و در گروه تخمکی زیر mm5 با شوک‌ حرارتی ‌C‌°28، به مدت 5 دقیقه و 75 ساعت — درجه پس از لقاح (7)% حاصل شد. نتیجه‌گیری نهایی: اگرچه القای تتراپلوییدی در قزل‌آلای رنگین‌کمان پیش از این انجام شده است اما نتایج این تحقیق برای اولین بار نشان داد که بازده تتراپلوییدی علاوه بر موارد مرتبط با شوک، متأثر از قطر تخمک مولدین است.