• ثبت نام
    • ورود به سامانه
    مشاهده مورد 
    •   صفحهٔ اصلی
    • نشریات فارسی
    • مجله تحقیقات دامپزشکی (Journal of Veterinary Research)
    • دوره 74, شماره 3
    • مشاهده مورد
    •   صفحهٔ اصلی
    • نشریات فارسی
    • مجله تحقیقات دامپزشکی (Journal of Veterinary Research)
    • دوره 74, شماره 3
    • مشاهده مورد
    JavaScript is disabled for your browser. Some features of this site may not work without it.

    تاثیر اسانس و عصاره برخی گیاهان دارویی خانواده چتریان درتخریب زیرالنون شیرابه شکمبه گاو

    (ندگان)پدیدآور
    شاه وردی, محبوبهفرزانه, محسننژاد ابراهیمی, صمدسلطانی اُشیانی, ابوالفضل
    Thumbnail
    دریافت مدرک مشاهده
    FullText
    اندازه فایل: 
    682.1کیلوبایت
    نوع فايل (MIME): 
    PDF
    نوع مدرک
    Text
    بهداشت خوراک دام، طیور و آبزیان
    زبان مدرک
    فارسی
    نمایش کامل رکورد
    چکیده
    زمینۀ مطالعه: زیرالنون یک زهرابه قارچی استروژنیک غیراستروئیدی است که به طور معمول در خوراک حیوانات یافت می­شود و سبب بروز نارسائی در کارکرد دستگاه تناسلی می­شود. بیشتر جاذب­های تجاری توانائی جذب زیرالنون را ندارند و ممکن است پیامدهای مصرفی زیانباری روی حیوان داشته باشند. بنابراین کشف و معرفی ترکیبات طبیعی سالم و ایمن جهت کاهش زیرالنون خوراک ضروری می‌باشد.   هدف: هدف اصلی این پژوهش معرفی برخی گیاهان دارویی با توانایی تجزیه زیرالنون شیرابه شکمبه گاو در شرایط برون تنی می‌باشد. روش‌کار: در این پژوهش ابتدا کارایی اسانس و عصاره‌های ان-هگزانی، اتیل استاتی و متانولی بذرهای چهار گیاه دارویی از خانواده­ چتریان (Apiaceae) شامل گشنیز(Coriandrum sativum)، زیره سبز(Cuminum cyminum)، رازیانه(Foeniculum vulgare) و گلپر ایرانی (Heracleum persicum)  بر تجزیه زیرالنون (2 میلی‌گرم اسانس/عصاره همراه با 4/0 میکروگرم زیرالنون  در 1 میلی‌لیتر شیرابه شکمبه گاو) بررسی شد و سپس تاثیر اسانس و عصاره های امیدبخش در سه نسبت اسانس/ عصاره: توکسین (125 :1، 250 :1 و 00 5 :1) در طول 48 ساعت پایش شد. در هر مرحله محتوای زیرالنون توسط ستون ایمونوافینیتی استخراج و با استفاده از دستگاه کروماتوگرافی مایع با کارایی بالا (HPLC) دارای ردیاب فلورسنت اندازه گیری شد. نتایج: نتایج نشان داد اسانس گشنیز (حاوی 5/76 درصد لینالول)، عصاره ان-هگزانی گشنیز و عصاره­های متانولی و اتیل استاتی گلپر از توانائی قابل قبولی (بیش از 30 درصد) در تجزیه زیرالنون برخوردار هستند. پایش محتوای زیرالنون در حضور غلظت­های مختلف اسانس و عصاره­های امیدبخش نشان داد که اسانس گشنیز طی 48 ساعت با  5/79درصد تجزیه زیرالنون بیشترین تاثیر را در پاکسازی زیرالنون از شیرابه شکمبه دارد و عصاره‌ی ان- هگزانی گشنیز پس از 36 و 48  ساعت در نسبت­1:500 به ترتیب با 8/67 درصد و 2/74 درصد تجزیه زیراانون در مرتبه بعدی قرار گرفت. همچنین عصاره­های متانولی و اتیل استاتی گلپر در نسبت1:500 به ترتیب قادر به کاهش 46 درصد و 8/41 درصد محتوای زیرالنون شیرابه شکمبه بودند.   نتیجه‌گیری نهایی: گیاهان دارویی گشنیز و گلپر به عنوان دو افزودنی امید بخش برای تجزیه زیرالنون در خوراک دام معرفی می‌شوند.
    کلید واژگان
    شیرابه شکمبه
    زیرالنون
    گیاهان دارویی
    ترکیبات گیاهی
    تجزیه

    شماره نشریه
    3
    تاریخ نشر
    2019-09-23
    1398-07-01
    ناشر
    دانشگاه تهران
    دانشگاه تهران
    سازمان پدید آورنده
    گروه کشاورزی، پژوهشکده گیاهان و مواد اولیه دارویی دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران
    گروه کشاورزی، پژوهشکده گیاهان و مواد اولیه دارویی دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران
    گروه فیتوشیمی، پژوهشکده گیاهان و مواد اولیه دارویی دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران
    بخش تحقیق و توسعه، شرکت نوین رشد شهران فوده، اصفهان، ایران

    شاپا
    2008-2525
    2251-6190
    URI
    https://dx.doi.org/10.22059/jvr.2018.248695.2745
    https://jvr.ut.ac.ir/article_72885.html
    https://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/448601

    مرور

    همه جای سامانهپایگاه‌ها و مجموعه‌ها بر اساس تاریخ انتشارپدیدآورانعناوینموضوع‌‌هااین مجموعه بر اساس تاریخ انتشارپدیدآورانعناوینموضوع‌‌ها

    حساب من

    ورود به سامانهثبت نام

    آمار

    مشاهده آمار استفاده

    تازه ترین ها

    تازه ترین مدارک
    © کليه حقوق اين سامانه برای سازمان اسناد و کتابخانه ملی ایران محفوظ است
    تماس با ما | ارسال بازخورد
    قدرت یافته توسطسیناوب