تأثیر سطوح مختلف الکارنیتین بر عملکرد، فراسنجه های خونی و خصوصیات لاشه جوجه های گوشتی تغذیه شده با سطوح بالای چربی در شرایط تنش گرمایی

Abstract

زمینه مطالعه: تنش گرمایی از طریق تغییرات فیزیولوژیک در بدن باعث کاهش عملکرد در طیور می‌گردد. هدف: این تحقیق به منظور بررسی تأثیر سطوح مختلف ال کارنیتین بر عملکرد، خصوصیات لاشه و برخی فراسنجه‌های خونی جوجه‌های گوشتی تغذیه شده با سطوح بالای چربی در شرایط تنش گرمایی صورت گرفت. روش کار: دویست قطعه جوجه گوشتی نر یکروزه نژاد رأس 308 در قالب طرح کاملاً تصادفی با 4 تیمار و 5 تکرار (پن) به ازای هر تیمار و10 جوجه در هر تکرار استفاده شد. جوجه‌های تیمار‌های آزمایشی با جیره پایه (گروه شاهد) و جیره پایه همراه با سطوح مختلف mg/kg‌100، 200 و 300 ال کارنیتین تغذیه شدند. جیره‌های آزمایشی در دوره پایانی (25-42 روزگی) و در شرایط تنش حرارتی (^oC 1±32 به صورت دوره‌ای از 9 صبح تا 5 بعد از ظهر) استفاده شد. نتایج: نتایج نشان داد که جوجه‌های تغذیه شده با بالاترین سطح ال-کارنیتین در دوره ی پایانی افزایش وزن بالاتری در مقایسه با جوجه‌های تیمار شاهد و سطوح پایین تر ال-کارنیتین داشتند (05/0>p). در کل دوره هم، مصرف mg/kg‌300 ال-کارنیتین باعث بالاترین افزایش وزن گردید (05/0>p). بعلاوه ضریب تبدیل خوراک جوجه‌های تغذیه شده با سطوح متوسط و بالای ال-کارنیتین (mg 200 و 300) در دوره پایانی پایین تر از مقدار مربوط به تیمار شاهد بود (05/0>p). همچنین در مقایسات مستقل هم مکمل سازی ال-کارنیتین باعث بهبود افزایش وزن و ضریب تبدیل خوراک در هر دو دوره پایانی و کل در مقایسه با شاهد شد‌(05/0>p). مصرف بالاترین سطح ال کارنیتین باعث کاهش چربی محوطه ی بطنی در مقایسه با تیمار شاهد شد (05/0>p). مصرف بالاترین سطح ال کارنیتین باعث افزایش گلوکز خون گردید (05/0>p). بعلاوه، در مقایسات مستقل هم مصرف ال-کارنیتین باعث افزایش گلوکز و کاهش چربی حفره بطنی در مقایسه با شاهد گردید (05/0>p). نتیجه گیری نهایی: به طور کلی، نتایج آزمایش اخیر نشان می‌دهد که مصرف mg/kg‌300 ال کارنیتین از طریق افزایش استفاده از اسید‌های چرب و انرژی جیره موجب بهبود عملکرد جوجه‌های تحت تنش گرمایی می‌گردد.