بررسی ایمنی هومورال در طیور چالش شده با ایمریا قبل و پس از واکسیناسیون به روش الایزا
چکیده
زمینه مطالعه: علیرغم استفاده فراوان از داروهای ضدکوکسیدیایی و توسعه واکسن علیه ایمریا، این انگل کماکان در میان ماکیان شایع می‌باشد. درک مکانیسم‌های ایمنی، محققان را در پیشگیری کار آمدتر این عفونت انگلی یاری می‌نماید. هدف: مطالعه حاضر به منظور بررسی ایمنی هومورال علیه کوکسیدیوز طیور با استفاده از الایزا، قبل و پس از مصرف واکسن تخفیف حدت یافته لیواکوکس Q انجام شده است. روش‌کار: یکصد و بیست جوجه یک روزه گوشتی سویه تجاری رأس به صورت تصادفی به 4 گروه ۳۰ قطعه‌ای تقسیم گردیده وواکسن لیواکوکس Q در سن 4روزگی و دز عفونی در ۱۴روزگی به صورت داخل دهانی به هر جوجه تلقیح گردید. ضمن ارزیابی شاخص‌هایی نظیر میزان افزایش وزن، ضایعات روده‌ای و تعداد اُاُسیست در 21 روزگی، ایمنی هومورال با روش الایزا بر روی نمونه‌های سرمی‌تهیه شده از جوجه‌ها در 7 و 21 روزگی مورد بررسی قرارگرفتند. نتایج: سه روز پس از واکسیناسیون میانگین جذب نوری گروه‌های بدون دریافت واکسن- چالش نشده (553/0) اختلاف معنی‌داری با گروه‌های دریافت کننده واکسن - چالش نشده (686/0) داشت (0.05>p). در سن 21 روزگی میانگین جذب نوری سرم در گروه‌های بدون دریافت واکسن- چالش نشده (کنترل منفی) (331/0) با گروه‌های دریافت کننده واکسن - چالش نشده (شاهد واکسن) (663/0) و گروه‌های دریافت‌کننده واکسن- چالش-شده (آزمایش) (662/0) اختلاف معنی‌داری را نشان داد. در گروه‌های آزمایش، میانگین امتیاز ضایعات روده‌ای 22/2 و این امتیاز در پرندگان بدون دریافت واکسن- چالش شده (شاهد آلوده) 78/3 بود که از نظر آماری معنی‌دار می‌باشد. ارتباط معنی‌داری میان میانگین افزایش وزن و میزان دفع اُاُسیست با سطح سرمی‌پادتن در گروه‌های آزمایش و شاهد آلوده مشاهده نگردید. نتیجه‌گیری‌نهایی: بر اساس مطالعه حاضر می‌توان گفت استفاده از واکسن زنده تخفیف حدت یافته، اثری مشابه چالش با اُاُسیست حاد بر ایمنی داشته و سبب افزایش میزان پادتن‌ها در سرم می‌گردد. همچنین استفاده از واکسن روی شاخص‌هایی مانند ضایعات روده‌ای، که در ارزیابی بیماریزایی و آسیب‌شناسی کوکسیدیا کاربرد دارند، دارای اثر مهارکنندگی می‌باشد.
کلید واژگان
واکسن ضدکوکسیدیاکوکسیدوز
ایمنی هومورال
ایمریای ماکیان
شماره نشریه
3تاریخ نشر
2015-09-231394-07-01
ناشر
دانشگاه تهراندانشگاه تهران
سازمان پدید آورنده
گروه انگل شناسی، دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران، تهران، ایرانگروه انگل شناسی، دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران، تهران، ایران
گروه انگل شناسی، دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران، تهران، ایران
گروه بهداشت و تغذیه دام و طیور، دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران، تهران، ایران
شاپا
2008-25252251-6190
