بررسی تأثیر جیره غذایی حاوی سطوح متفاوت پربیوتیک اینولین بر میزان رشد، ترکیب لاشه و برخی پارامترهای خونی در ماهی پاکوی سیاه (Colossoma macropomum)

Abstract

<strong>زمینه مطالعه: </strong>ماهی پاکو ﺑﻪ ﻋﻠـﺖ ﺳـﺮﻋﺖ رﺷـﺪ زﻳـﺎد، ﺗﻮﻗﻊ ﻏﺬایی ﻛﻢ و ﻣﻘﺎوﻣﺖ زﻳﺎد از ﻣﻨــﺎﺑﻊ ﻣﻬــﻢ ﻏــﺬاﻳی ﻛﺸــﻮرهای ﺣﻮضه رودﺧﺎنه آﻣﺎزون ﻣﺤﺴﻮب می‌ﺷﻮد و ایده استفاده از پربیوتیک اینولین در جیره غذایی آن می‌تواند موجب بهبود عملیات پرورش این گونه شود.<br /> <strong>هدف: </strong>در این مطالعه تأثیر سطوح مختلف اینولین بر میزان رشد، ترکیبات مغذی بدن و پارامترهای خونی در ماهی پاکوی سیاه بررسی شد.<br /> <strong>روش کار: </strong>بدین منظور120 قطعه ماهی پاکوی سیاه (g 05/0±50/6) طی یک دوره 60 روزه با سطوح g/kg 1، 2 و 3 پربیوتیک اینولین تغذیه شدند.<br /> <strong>نتایج:</strong> نتایج نشان داد که بیشترین درصد افزایش وزن بدن، ضریب رشد ویژه و فاکتور وضعیت در تیمار g/kg 3 حاصل شد که با سایر تیمارها تفاوت معنی‌داری داشت (05/0><em>P</em>). افزودنg 3 اینولین تأثیر مثبتی بر میزان ضریب تبدیل غذایی و نسبت کارآیی پروتئین داشت، بطوری که باعث کاهش معنی‌دار میزان ضریب تبدیل غذایی و افزایش معنی‌دار نسبت کارایی پروتئین شد. همچنین در کل دوره پرورش تلفاتی در بین تیمارهای تحت بررسی مشاهده نشد و نرخ بقاء ماهیان100 درصد بود. افزودن اینولین به جیره باعث بهبود ترکیبات مغذی ماهیان شد ودر تیمار g/kg 3 پربیوتیک، درصد پروتئین و چربی حداکثر و درصد رطوبت حداقل بود. در بررسی پارامترهای خونی اگرچه تفاوت معنی‌دار در تعداد گلبول‌های قرمز، MCV، MCH و MCHC مشاهده نشد اما بیشترین تعداد گلبول‌های سفید و مقدار هموگلوبین و هماتوکریت با تفاوت معنی‌دار نسبت به سایر تیمارها در گروه g/kg 3 اینولین مشاهده شد.<br /> <strong>نتیجه گیری نهایی: </strong>در نتیجه افزودن g/kg 3 پربیوتیک اینولین می‌تواند سبب بهبود میزان رشد، ترکیبات مغذی بدن و سطح ایمنی در پاکوی سیاه شود.