شجره شناسی ویروس آنفلوانزای پرندگان ‌H9N2 جدا شده از گله‌های گوشتی ایران براساس ژن پلی مراز ‌ PB1

Abstract

زمینه مطالعه :‌ ‌آنفلوانزای پرندگان ‌H9N2 برای اولین بار از بوقلمون در سال 1966 در ایالات متحده جدا و سپس در اروپا و آسیا انزئوتیک گردید. این ویروس برای اولین بار در ایران در سال 1377 در جوجه‌های گوشتی استان قزوین جدا سازی گردید و هم اکنون در کشور اندمیک است. پروتئین پلی مراز ‌1PB یکی از پروتئین‌های این ویروس است که نقش مهمی در حدت و تعیین محدوده میزبان ایفا می‌کند. هدف:‌ ‌هدف از این مطالعه بررسی شجره شناسی براساس ژن پلی مراز PB1 ویروس آنفلوانزای‌ H9N2 جدا شده از گله‌های گوشتی در ایران طی سال‌های 1377 تا 1390 بود. روش‌کار: در این مطالعه قطعه‌ای از ژن ‌PB1 چهار جدایه ‌H9N2 جدا شده از گله‌های گوشتی طی سالهای 1377 تا 1390 تکثیر و توالی یابی گردید. سپس نتایج حاصله با سایر جدایه‌های اخذ شده از بانک ژن مورد تجزیه و تحلیل و مطالعات شجره شناسی قرار گرفت. نتایج: بر اساس مطالعات شجره شناسی، جدایه‌های ‌H9N2 در ایران دو گروه جداگانه تشکیل دادند و گروه ویروس‌های حاضر در کشور در گروه جدید خاورمیانه و هند قرار گرفتند. بر اساس توالی اسید آمینه، تغییراتی در سطح آنها مشابه جدایه‌های عادت یافته به موش و انسان مشاهده شد که این نگرانی را از افزایش تمایل جدایه‌های کشور به میزبان پستاندار بر می‌انگیزد. نتیجه گیری‌نهایی: نتایج این مطالعه نشان می‌دهد که ژن ‌PB1 ویروسی آنفلونزای پرندگان H9N2 در طی چرخش ویروسی در سال‌های متمادی در کشور ثابت باقی نمانده است.