مطالعه آسیب شناسی نئواکینورنکوس(1919)Neoechinorhynchus sp. Van cleave, در دستگاه گوارش سس ماهی ‌(Barbus sp.)

Abstract

زمینه مطالعه: تمامی کرم های متعلق به شاخه آکانتوسفالا دارای زندگی انگلی اجباری هستند و از دستگاه گوارش میزبان از جمله ماهی‌ها از سراسر دنیا و ماهی‌های ایران گزارش شده‌اند. هدف: این مطالعه برای بررسی فراوانی و آسیب شناسی آکانتوسفال نئواکینورنکوس‌ ‌در دستگاه گوارش سس ماهی انجام شد. روش کار: به این منظور در یک دوره یک ساله 89 قطعه سس ماهی (باربوس‌(‌ از رودخانه زرینه رود صید گردید. پس از کالبد گشایی ماهی‌ها، لوله گوارش خارج شد و روده از نظر آلودگی کرمی‌مطالعه گردید. برای تهیه مقاطع بافتی از روده، قطعات کوچکی از بافت روده تهیه شد و در فرمالین 10درصد ثابت گردید. سپس از نمـونـه‌های ثابت شده، مقاطع بافتی به ضخامت 5 میکرون تهیه و به روش هماتوکسلین و ائوزین رنگ آمیزی شدند. نتایج: فراوانی آلودگی آکانتوسفال نئواکینورنکوس‌ ‌انگل لوله گوارش سس ماهی‌های صید شده 16 درصد بود. در مطالعات آسیب شناسی، پرزهای مخاطی روده آلوده ضخیم بود و در طول خود چین خورده بودند. آنتریت از نوع فیبرینی بود که با هیپرپلازی مخاط در اثر تحریکات مکانیکی مشاهده گردید. در پارین مخاط روده مقاطع عروق مـویـرگـی متسع و حاوی تعداد زیادی گلبول قرمز بودند. در مقطع طولی چین‌های مخاطی علاوه بر پرخونی، تعداد زیادی سلول‌های آماسی شامل ائوزینوفیل، لمفوسیت و نیز ترشحات فیبرینی مشاهده شد.‌ نتیجه گیری نهایی: ‌ابتلا سس ماهی‌های رودخانه زرینه رود به گونه انگلی نئواکینورنکوس و یافته‌های آسیب شناسی آن، از پیش آگهی مناسبی برای آن در شرایط پرورشی استخر نبوده و احتمال بروز آلودگی با خسارات اقتصادی محسوس در استخرهای پرورشی حاشیه رودخانه مطرح می باشد.