جامعة مخاطره‌آمیز و میانگین سن زنان و مردان در نخستین ازدواج در ایران

Abstract

گسترش بیکاری و افزایش وقوع طلاق از مصادیق جامعة مخاطره‌آمیزند که می‏توانند تصمیمات زنان و مردان را دربارۀ تشکیل خانواده تحت‌تأثیر قرار دهند. مطالعة حاضر با هدف بررسی رابطة بین شاخص‏های جامعة مخاطره‌آمیز با میانگین سن زنان و مردان در نخستین ازدواج و با استفاده از داده‌های سرشماری 1390 در سطح شهرستان انجام شده است. نتایج تحقیق نشان می‏دهد که این شاخص‌ها نسبت درخور توجهی از تفاوت‌های شهرستانی موجود در سن ازدواج را تبیین می‌کند (51‌درصد از واریانس میانگین سن مردان و 38‌درصد از واریانس میانگین سن زنان در نخستین ازدواج). به‌طور‌خاص، شاخص‏های اقتصادی (متغیرهای میزان بیکاری و میزان بیکاری بین افراد دارای تحصیلات عالیه) با میانگین سن زنان و مردان در نخستین ازدواج بیشترین رابطة مستقیم را دارند. درصد مردان طلاق‌گرفته از دیگر متغیرهایی است که با میانگین سن هر دو جنس در نخستین ازدواج رابطة مستقیم دارد. بر‌اساس این یافته‌ها، می‌توان انتظار داشت اقدامات مؤثر در اشتغال‌زایی و افزایش پایداری ازدواج، از طریق کاهش مخاطره‌آمیزی جامعه، ازدواج و تشکیل خانواده را در کشور تسهیل کند.