سیاست خارجی ترکیه در فرآیند عثمانی گری و نوخلافت اسلامی
(ندگان)پدیدآور
دهقانی, رضانوع مدرک
Textمقاله پژوهشی
زبان مدرک
فارسیچکیده
سیاست نگاه به شرق که در بیان دولتمردان اسلامگرای ترکیه به عثمانیگری تعبیر میشود، راهبردی است نوظهور که اساساً در پیوند با پیشینه و هویت عصر عثمانی و نقش جدید منطقهای و فرامنطقه ای ترکیه قابل فهم است. اندیشۀ عثمانیگری از یک سو بر گسترش دامنۀ نفوذ ترکیه در مناطقی دلالت دارد که روزگاری بخشی از امپراتوری عثمانی بود، و از سوی دیگر مبین این نکته است که غالب ممالک تحت سلطۀ عثمانی، کشورهای اسلامی (ممالک عربی خاورمیانه، شمال افریقا و بالکان) بودند؛ به گونه ای که عثمانی گری عملاً خلافت اسلامی آل عثمان را به ذهن متبادر میکند. از این نظرگاه، خلافت اسلامی یا به تعبیر بهتر نوخلافت اسلامی با سیاست عثمانیگری قرین و همسرشت است و نوخلافت اسلامی کُنه عثمانی گری است که با احیای هویت مذهبی- تاریخی ترکیه بازیافت و تقویت میشود.
کلید واژگان
ترکیهسیاست خارجی
عثمانیگری
نوخلافت اسلامی
ترکیه
شماره نشریه
2تاریخ نشر
2012-09-221391-07-01




