تاملی پیرامون ضمانتهای حقوق اساسی و نظریه تفسیر

Abstract

حقوق فردی به وضعیت مساعد یا امتیازی اطلاق می شود که به وسیله یک قاعده اساسی حقوقی به تابعان یک نظام تفویض شده باشد. البته حق فردی ممکن است به موجب قواعدی که از نظر سلسله مراتب منابع حقوقی کاملا متفاوت هستند اعطا شود. از این روی، اصولا می توانیم حقوق فردی را بر اساس منابع آنها تفکیک کنیم. مثلا می توانیم بین حقوق فردی " قراردادی" حقوق فردی "قانونی" و حقوق فردی"اساسی" قائل به تفکیک شویم. حق" قراردادی" حقی است که منبع آن یک قرارداد باشد،یعنی مبتنی بر آزادی اراده طرفین قرارداد باشد. حق "قانونی" حقی است که به وسیله یک قاعده قانونی وضع شده باشد. به عبارت دیگر، قاعده ای است که دارای "قدرت قانون" بوده و از ضمانت اجرای قانونی برخوردار است. حق " اساسی" (حق منبعث از قانون اساسی) به نوبه خود حقی است که به وسیله یک قاعده اساسی یعنی قاعده ای که بر قوانین عادی برتری دارد وضع شده باشد.