واکاوی نقش اشتراکات نسخه‌های خطّی اسلامی در تقویت و تحکیم روابط ایران و عراق به‎عنوان تمدن و میراث مکتوب مشترک دینی، فرهنگی، علمی و هنری

Abstract

<strong>هدف: </strong>ابعاد مختلف علمی، فرهنگی، هنری، اخلاقی، عرفانی و معنوی نسخه‌های خطّی، بهترین ابزار گفتگو و ارتباط میان ادیان و ملّت‌ها و بستری برای انتقال و تبادل دانش بشری است. کشورهای ایران و عراق دارای نسخه‌های خطّی مشترکی هستند که دستاورد و میراث تاریخ، فرهنگ، علم و هنر مشترک چند صدسالۀ این دو کشور است که در جامعۀ معرفتی امروز می‌تواند فرایند توسعه و رشد را سرعت بخشد و ابزاری برای تقویت و تحکیم ارتباط و همکاری دانایی‌محور قرار گیرد _ که بیانگر ضرورت و اهمیت این پژوهش است.<br /> <strong>روش: </strong>در این پژوهش میزان اشتراکات نسخه‌های خطّی موجود در ایران و عراق با استفاده از روش کتابخانه‌ای و توصیفی، بررسی شده است. <strong>یافته‌ها: </strong>از نظر فراوانی، عراق و ایران جزءِ پنج کشور مهمّ جهان هستند و دانشمندان و کاتبان ایران و عراق سهم چشمگیری در محلّ تألیف و استنساخ نسخه‌های خطّی دو کشور دارند. همچنین، زبان عربی و موضوع دین در هر دو کشور بیشترین درصد را به‎خود اختصاص داده است که مهم‎ترین وجه اشتراک و کانال ارتباطی شمرده می‎شود.<br /> <strong>نتیجه‌گیری: </strong>برنامه‌های مشترک اطلاع‌رسانی و پژوهشی دربارۀ آثار نفیس و کهن دو کشور و مبادلۀ دیجیتالیِ نسخه‌های خطّی توسط کتابخانه‌های مهم و فعال دو کشور، می‎تواند نقش مهمی در توسعه، تقویت و تحکیم روابط علمی، فرهنگی، دینی و هنری داشته باشد.