بررسی و نقد ترجمۀ فارسی دو آیۀ فقهی در ترجمه‌های معاصر قرآن کریم

Abstract

<strong><em>چکیده </em></strong> <em>در قرآن کریم براساس دیدگاه مشهور، 500 آیه مربوط به احکام و تکالیف شرعی وجود دارد که در اصطلاح به «آیات فقهی» و یا «آیات الاحکام» نام گرفته‌اند. </em> <em>از سوی دیگر در چند دهۀ اخیر، مبحث «نقد ترجمه‌های قرآن» مورد توجه پژوهشگران و دانشوران علوم قرآنی قرار گرفته، که در همین راستا جایگاه برخی از دانش‌ها، هم چون «دانش فقه» و نقش بسزای آن در برگردان صحیحی از آیات قرآن، آشکار گردید. </em> <em>در این نوشتار، به بررسی و نقد ترجمۀ دو آیه از آیات فقهی پرداخته و در خلال آن، جایگاه دانش فقه و ضرورت مراجعه به منابع فقهی را در برگردان آیات قرآن نیز تبیین نموده‌ایم. </em> <em>ترجمه‌های فارسی که در این مقاله بدان‌ها مراجعه شده، بیست ترجمه بوده و عبارتند از ترجمه‌های: </em> <em>ارفع، انصاری، انصاریان، آیتی، الهی قمشه‌ای، پاینده، حلبی، خرمشاهی، رضایی اصفهانی، سراج، شعرانی، صادقی تهرانی، صفارزاده، فارسی، فولادوند، گرماردوی، مجتبوی، مشکینی، معزّی و مکارم شیرازی.</em> <em>در بررسی انجام شده روشن می‌گردد که ساختار آیات الاحکام، به گونه‌ای است که مترجم نمی‌تواند بدون آشنایی با «دانش فقه»، ترجمه‌ای درست و بی‌لغزش ارائه دهد. از این رو، برخی از ترجمه‌های فارسی معاصر دچار لغزش شده‌اند. </em>