تاثیر ارتفاع از سطح دریا بر فراوانی و ترکیب تجدیدحیات گونه‌های درختی در توده‌های جنگلی طبیعی منطقه آستارا

Abstract

برای بررسی وضعیت کمی و ترکیب تجدیدحیات گونه‌های درختی در جنگل‌های طبیعی منطقه آستارا، مناطق کمتردست‌خورده، واقع در حوضه یک آستارا، مورد مطالعه قرار گرفت. نمونه‌برداری به روش منظم‌تصادفی با قطعات نمونه دایره‌ای با مساحت یک آر انجام و داده‌های مربوطه در کل طبقات ارتفاعی (500-1700 متر از سطح دریا) با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون، مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج حاصله نشان داد که تعداد در هکتار تجدیدحیات کل گونه‌های درختی با افزایش ارتفاع از سطح دریا افزایش یافت و بین تعداد در هکتار زادآوری گونه‌های ممرز و راش و میانگین زادآوری کل گونه‌ها با ارتفاع از سطح دریا همبستگی معنی‌داری وجود دارد. بیشترین فراوانی تجدیدحیات در طبقه با ارتفاع کمتر از 30/1 متر و کمترین تعداد تجدیدحیات در طبقه قطری 5/2 – 5/7 سانتی‌متر مشاهده شد. در بین گونه‌های مورد بررسی، در ارتفاع 600 متر از سطح دریا، بیشترین فراوانی تجدیدحیات در طبقه قطری 0- 5/2 سانتی‌متر مربوط به ممرز و در طبقه با ارتفاع کمتر از 30/1 متر، متعلق به شیردار بود. در ارتفاع 1000 متر از سطح دریا، بیشترین فراوانی تجدیدحیات در طبقه با ارتفاع کمتر از 30/1 متر، متعلق به ممرز بود. در سایر موارد، گونه راش بیشترین فراوانی تجدیدحیات را داشت. بدین ترتیب بیش از 75 درصد تجدیدحیات متعلق به گونه راش و بیش از 10 درصد زادآوری مربوط به گونه ممرز بوده و در مجموع، گونه‌های راش، ممرز و توسکا بیش از 90 درصد ترکیب زادآوری منطقه مورد مطالعه را به خود اختصاص داده‌اند.