اثر دو زمان هرس باز جوان سازی، بر وی‍‍ژگی های رویشی و زایشی چهار رقم رز بریدنی (Rosa hybrida L.) در شرایط کشت بدون خاک

Abstract

پس از گذشت 4 تا 5 سال از کشت بوته های رز در گلخانه، به تدریج کیفیت و میزان تولید گل کاهش مییابد. بنابراین به منظور بهرهگیری زمانی بیشتر از بوتهها و نیز افزایش کیفیت شاخه گل، نیاز به باز جوانسازی و هرس دارند. این پژوهش با مقایسه دو زمان هرس (پاییز= اوایل آذر و زمستان= اوایل اسفند) در سال 1385-1384 بر چهار رقم رز شاخه بریده (African Dawn'‘، ‘Ilios'، ‘Maroussia' و ‘Soprano') در یکی از گلخانههای با کشت بدون خاک شهرستان محلات انجام شد. در آذر و اسفند ماه سال 1384 بوته‌های 5 ساله پیوندی به گونه‌ای هرس شدند که روی هر بوته سه شاخه و روی هر شاخه 5 گره باقی ماند. با انجام هرس در این دو زمان، بوته‌ها به ترتیب در بهمن سال 1384 و اردیبهشت سال 1385 به گل رفتند و داده برداری‌ها انجام شد. ویژگی‌های مورد بررسی در این پژوهش تعداد، وزن تر، ارتفاع، تعداد برگ، تعداد برگچه، قطر و طول میانگره ساقه گل‌دهنده، طول، قطر، تعداد گلبرگ، وزن تر و خشک غنچه گل و همچنین میزان کلروفیل برگ و شاخص کیفیت گل بود. نتایج نشان داد که در بیشتر ویژگی‌های اندازه‌گیری شده، هرس در زمستان در مقایسه با هرس در پاییز اثر بهتری دارد. بنابراین در بوته‌های شاخه بریده گل رز پس از 5 سال استفاده از آنها، بهتر است هرس بازجوان‌سازی در زمستان (اوایل اسفندماه) انجام شود، اگرچه لازم است با توجه به گوناگونی بین رقم‌ها پژوهش‌های بیشتری در مورد ارقام مختلف صورت گیرد.