تغییرات قطعات بررسی دائمی توده‌های راش منطقه کلاردشت در یک دوره پنج ساله

Abstract

تحقیق حاضر در قطعه شاهد (139) سری یک طرح جنگلداری لنگا در حوضه آبخیز شماره 36 (کاظم رود) به مساحت 43 هکتار انجام شده است. مراحل تحولی اولیه، اوج و پوسیدگی شناسایی و در هر مرحله تحولی یک قطعه نمونه به وسعت یک هکتار (100×100 متر) انتخاب شد. در سال 1387 آماربرداری صددرصد در قطعه‌های یک‌هکتاری با برداشت نوع گونه درختی و قطر برابر سینه انجام و در سال 1391 درختان شماره‌گذاری شده دوباره اندازه‌گیری شدند. نتایج نشان می‌دهند که میانگین قطر برابر سینه درختان در مراحل تحولی در طول 5 سال افزایش داشته است. بیشترین مقدار این افزایش در مرحله اولیه با 2/2 سانتی‌متر و کمترین مقدار آن در مرحله پوسیدگی با 9/0 سانتی‌متر محاسبه شد. حجم سرپای کل درختان زنده در مرحله اوج در سال 1391، 26/31 مترمکعب در هکتار نسبت به سال 1387 افزایش نشان داد. حجم سرپای کل درختان زنده در مراحل اولیه و پوسیدگی به ترتیب 26/9 و 30/25 مترمکعب در هکتار نسبت به سال 1387 کاهش داشته است. رویش حجمی سالیانه قطعات مورد بررسی بین 4/2 تا 8/8 مترمکعب در هکتار محاسبه شد. تغییراتی که در هر کلاسه قطری به‌طور جداگانه از نظر فراوانی و حجم اتفاق افتاده است نشان می‌دهند که قطعات مورد بررسی بیشتر در حد فازهای تحولی جابجا شده‌اند. نتایج این پژوهش می‌تواند اطلاعاتی را در زمینه رویش راشستانها در اختیار مدیران جنگل دهد تا به آنها در اجرای مدیریت درست و تصمیم‌گیری‌های مناسب یاری رساند.