تأثیر محیط کشت و هورمون بر تکثیر پایه های رویشی GF677در کشت درون شیشه ای

Abstract

به منطور مطالعه تأثیر هورمون و محیط کشت بر پتانسیل ریزازدیادی پایه رویشی GF677، این آزمایش در سال 1391 در آزمایشگاه بیوتکنولوژی مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی خراسان رضوی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار اجرا شد. در این پژوهش سه نوع محیط کشت شامل WPM، MS و DKW با دو هورمون بنزیل آمینو پورین (BAP) و نفتالین استیک اسید (NAA) با غلظت‌های صفر، 5/0 و یک میلی‌گرم در لیتر مورد بررسی قرار گرفت. صفات مورد مطالعه شامل تعداد برگ، طول ساقه، تعداد شاخه جانبی، تعداد ریشه و طول ریشه بود. نتایج تجزیه واریانس اختلاف معنی‌داری بین محیط‌های کشت، سطوح هورمون و اثر متقابل آنها برای صفات مورد مطالعه نشان داد. بهترین پاسخ برای صفات مورد مطالعه از محیط‌های MS و WPM و ضعیف‌ترین پاسخ از محیط DKW بدست آمد. نتایج اثر متقابل نشان داد که بیشترین مقادیر برای صفات تعداد برگ، طول ساقه و تعداد شاخه جانبی در محیط WPM با استفاده از هورمون BAP در غلظت یک میلی‌گرم در لیتر و بدون استفاده از هورمون NAA حاصل گردید. در این آزمایش بالاترین میانگین تعداد ریشه و طول ریشه از محیط WPM با استفاده از غلظت 5/0 میلی‌گرم در لیتر NAA و بدون استفاده از هورمون BAP بدست آمد.