توسعه گردشگری فرهنگی با تاکید بر جاذبه‌های تاریخی(مطالعه موردی: جاذبه‌های تاریخی شهر اصفهان)، دکتر مسعود تقوایی، اعظم صفرآبادی

Abstract

<em>توسعه گردشگری به عنوان یک پدیده فرهنگی، گسترش دهنده فرصت‌های تبادل فرهنگی بین گردشگر و جامعه میزبان است. شکل، ساختار، فضاها و ساخت و سازهای عمومی و... از عناصر شکل­دهنده هویت تاریخی شهرها هستند و احداث این گونه بناها و بسیاری دیگر از ساخت و سازهای شهری، باعث ایجاد کشش بیشتر برای شهرها می­شود. </em><em>گردشگری فرهنگی حرکت انسان­ها برای بازدید از جاذبه­های فرهنگی است که با هدف به دست آوردن اطلاعات و تجربه جدید، برای ارضای نیازهای فرهنگی صورت می­گیرد. اصفهان از جمله شهرهایی است که می‌توان آن را از میان شهرهای مهم دنیا، مستثنی و منحصر به فرد تلقی کرد این ویژگی ناشی از کالبد شهر است که در مجموع یک واحد منسجم و ارزشمند تلقی می‌شود و حامل نکته‌های تفکری و بینشی خاص است. اصفهان نه تنها تبلوری از یک نوع جهان­بینی است بلکه با داشتن ده­ها جاذبه تاریخی، فرهنگی، مذهبی، طبیعی و... از نظر تنوع مکانی از بی‌مانندترین شهرهای موجود محسوب می‌شود. این تحقیق از نوع کاربردی توسعه­ای است، بر این اساس برای تحلیل گردشگری فرهنگی- تاریخی شهر اصفهان اقدام به شاخص­سازی در پنج بُعد اقتصادی، رقابتی، اجتماعی و فرهنگی، تسهیلات و خدمات و جذابیت شد و سپس معیارها و زیر معیارهای تعیین شده در مدل </em><em>AHP</em><em> پیاده و ارزیابی شدند. نتایج نشان دهنده رتبه نخست مجموعه نقش جهان و رتبه دوم مجموعه هشت بهشت در بین جاذبه­های تاریخی شهر اصفهان است، همچنین بر اساس مقایسه‌های زوجی بین معیارها، معیارهای اجتماعی - فرهنگی و جذابیت در اولویت بالاتر قرار گرفته­اند؛ بنابراین در توسعه گردشگری فرهنگی- تاریخی اثرگذارتر هستند.</em>