شناسایی رابطه مدیریت زمان با خلاقیت مدیران و کارکنان وزارت ورزش و جوانان

Abstract

هدف از تحقیق حاضر شناسایی رابطه مدیریت زمان با خلاقیت مدیران و کارکنان وزارت ورزش و جوانان می­باشد. روش انجام تحقیق توصیفی و از نوع همبستگی بوده که در آن 307 نفر از کارکنان و مدیران وزارت ورزش و جوانان به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. از پرسشنامه­های استاندارد مدیریت زمان با(89/0 =α) و پرسشنامه استاندارد خلاقیت شغلی جزنی(76/0 =α) استفاده شد. از آمار توصیفی به منظور طبقه­بندی داده­ها و آزمون فرضیه­های تحقیق از آزمون کلموگروف اسمیرنف جهت طبیعی بودن توزیع داده­ها و آزمون­های همبستگی پیرسون، رگرسیون چندگانه برای تعیین ارتباط و پیش‌بینی متغیرهای پژوهش استفاده گردید. با توجه به نتایج تحقیق، ارتباط مثبت و معناداری بین مدیریت زمان و مؤلفه­های آن با خلاقیت مشاهده شد. نتایج رگرسیون نشان داد که 7/44 % از واریانس کل تغییرات میزان خلاقیت به مؤلفه­های مدیریت زمان مربوط می­شود. بر اساس نتایج، ارتباط تنگاتنگی بین چرخه بهره­وری زمان با برنامه­ریزی و خلاقیت وجود دارد. همچنین برنامه‌ریزی یکی از مهم‌ترین فاکتورهای مدیریت زمان است. برنامه­ریزی زمان­های کاری و امور شخصی نقشی موثر در تمایل به برنامه­ریزی و خلاقیت ایفا می­کنند. به علاوه زمان­بندی امور شخصی روزانه افراد می­تواند اهمیت بسیاری در استفاده از زمان در دسترس در طول روز داشته باشد