آشکارسازی تغییرات کاربری اراضی شهر ساری با استفاده از سنجش از دور

Abstract

رشد روزافزون جمعیت و در پی آن گسترش افقی شهرها منجر به تغییرات کاربری اراضی به‌ویژه در استان مازندران شده که افزایش قیمت زمین و تخریب اکوسیستم‌های شهری را در پی داشته است. تبدیل اراضی باغی و شالیزاری به مسکونی که در طی چند دهه گذشته رشد فزاینده‌ای را در مازندران نشان می‌دهد می‌تواند از عوامل مهم در تشدید سیلاب شهری باشد. بطوری که در اثر تخریب پوشش گیاهی پیامدهایی نظیر سیلابهای شهری را شاهدیم. علاوه‌برآن تغییر کاربری اراضی یکی از چالش‌های عمده در آینده بوده و به‌نظر می‌رسد بسیاری از زنجیره‌های حیاتی و امنیت منطقه‌ای را تحت تأثیر خود قرار دهد. در این پژوهش داده‌های یک بازه سی ساله از ماهواره‌های لندست سالهای 1978، 2001 و 2013 شهر ساری و اطراف آن مورد استفاده قرار گرفت. با استفاده از محیط GIS از مدل LCM پیش‌بینی تغییرات اراضی تا سال 2018 انجام گردید. در این راستا از سه سناریوی A-B-C و برای هر کدام شش متغییر و 10 نقشه پتانسیل انتقال پیش‌بینی تغییرات انجام شد. ضریب کاپا و دقت کلی نقشه‌ها برای سال 1366 به‌ترتیب 88%، 87/86%، برای 1380، 89% و 42/87% و برای سال 1390 این ضریب 90% و 89/88% محاسبه شده است. نتایج نشان می‌دهد که سطح اراضی کشاورزی روند کاهشی شدید و به همان نسبت اشغال اراضی مسکونی روند افزایشی را داراست.