نقش عوامل فردی، ساختاری و فراساختاری در پیش بینی "دانشگاه گریزی" مطالعه موردی دانشجویان دانشگاه بوعلی سینا

Abstract

<strong>هدف:</strong> این پژوهش به‌منظور مطالعه نقش عوامل فردی، ساختاری و فراساختاری در دانشگاه گریزی (غیبت و تمایل به غیبت) دانشجویان از کلاس‌های درسی در دانشگاه بوعلی سینا طراحی و اجرا شده است. <strong>روش‌شناسی:</strong> روش پژوهش از نوع توصیفی و طرح پژوهش از نوع طرح‌های همبستگی چند متغیری است. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه دانشجویان دانشگاه بوعلی سینا همدان است. حجم نمونه پژوهش برای جمع‌آوری داده‌ها با استفاده از فرمول تعیین حجم نمونه کوکران تعداد 375 نفر محاسبه شده است که به روش طبقه‌ای تصادفی انتخاب گردیده‌اند. ابزار جمع‌آوری اطلاعات شامل پرسشنامه محقق‌ساخته بود که در طیف لیکرت طراحی گردید. روایی ابزار پژوهش با استفاده از تحلیل عامل مورد تأیید قرار گرفته و پایایی پرسشنامه و خرده مقیاس‌های آن با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ محاسبه گردید. <strong>یافته‌ها</strong>: بر اساس نتایج پژوهش بین عوامل فردی، ساختاری و فراساختاری و دانشگاه گریزی دانشجویان از کلاس‌های درسی رابطه معناداری وجود دارد و عوامل فردی مهم‌ترین پیش‌بینی کننده غیبت دانشجویان از کلاس‌های درسی است.