ارزیابی تأثیر اجتماعی پروژه یکطرفه کردن خیابان ولیعصر

Abstract

مقدمه و هدف پژوهش: طرح حاضر به ارزیابی تأثیر اجتماعی، طرح یک طرفه کردن خیابان<br />ولی عصر حد فاصل بین میدان ولی عصر و پارک وی که توسط شهرداری تهران از اواخر مرداد -<br />ماه سال ۱۳۸۸ به منظور روان شدن بار ترافیک و همچنین حفظ زیبایی طبیعی و فضاهای<br />مطلوب خیابان ولی عصر به اجرا گذاشته است، پرداخته است و پیامدهای مثبت و منفی اجر ای<br />طرح را مورد ارزیابی قرار داده است.<br />روش پژوهش: در اجرای پژوهش حاضر از دو روش مطالعه کمی و کیفی به صورت تلفیقی<br />استفاده شد. در نهایت به نقاط قوت ، ضعف و همچنین فرصت ها و تهدی د ه ای آن پرداخته<br />شده است.<br />یافته ها: یافته های پژوهش نشان می دهد که این طرح از دیدگاههای مختلف داری نقاط قوت<br />و ضعف می باشد. اجرای این باعث استفاده بیشتر از وسیله نقلیه عمومی گردیده است ولی در<br />طرف مقابل با ایجاد مشکلاتی زیادی برای اهالی منطقه و کسانی که محل کار آنها در منطقه<br />است گریده است.<br />نتیجه گیری: نتایج تحلیلی یافته های پژوهش حاکی از آن است که نظر اکثر ی ت شهروندان<br />ذینفع مالک، ساکن و عابر مورد مصاحبه در محدوده طرح، نه تنها اقدام ترافیکی مذکور موجب<br />روان تر شدن ترافیک نشده بلکه کاهش مصرف سوخت را ن ی ز در پ ی نداشته است ز ی را<br />شهروندان زیادی همچنان از وسیله نقلیه شخصی و سایر وسایل نقیله غی ر از اتوبوس شرکت<br />واحد استفاده می کنند ضمن اینکه بار ترافیکی در مسیر عادی رفت، زیادتر و کندتر شده است