مطالعة قابلیت سامانة راکتور ایرلیفت ناپیوستة پشت سر هم در تصفیة فاضلاب نفتی

Abstract

آلودگی آب ها به هیدروکربن های نفتی و ترکیبات خطرناک موجود در آن، تهدیدی شایان توجه برای محیط زیست و سلامت انسان است. با توجه به بالابودن میزان این ترکیبات، خواص فیزیکی متنوع آن ها و پرهزینه بودن فناوری های تصفیة فیزیکوشیمیایی، به روشی اقتصادی و زیست محیطی مانند زیست پالایی برای تصفیة این آلاینده ها نیاز است. در این زمینه، از سامانة اس بی آ آر به همراه گرانول های هوازی با سیکل شش ساعته استفاده شد. در 120 روز راهبری سامانه، مقدار اکسیژن مورد نیاز واکنش شیمیایی و هیدروکربن های نفتی کل معادل به ترتیب تا 500 میلی گرم در لیتر و 115 میلی گرم در لیتر افزایش داده شدند. پس از تشکیل گرانول، راندمان حذف به طور معناداری افزایش یافت، به گونه ای که در مرحلة افزایش بار، راندمان حذف اکسیژن مورد نیاز واکنش شیمیایی و تی پی اچ معادل، هیچگاه کمتر از 87/3 درصد و 88 درصد نبود. گرانول های ایجادشده از نظر ظاهری قهوه ای رنگ و از نظر اندازه، در محدودة 5-13 میلیمتر بودند. میزان گرانول سازی و رطوبت گرانول ها به ترتیب برابر 97/6 درصد و 92 درصد بود و سرعت سقوط آن ها در محدودة 3-3/32 سانتیمتر در ثانیه بود که بالاتر از سرعت ته نشینی فلوک هاست. نتایج نشان داد گرانوله شدن یک فناوری بسیار کارآمد و انعطاف پذیر برای تصفیة آلاینده ها در مقیاس کامل است و سبب بهبود مشخصات سامانه و کاهش چشمگیر مدت زمان ته نشینی می شود که تأثیر بسزایی در کاهش سیکل تصفیة آلاینده ها دارد.