بررسی اثر خشک کردن بر استخراج اینولین از کاسنی ریشه ای (Cichuriumintybus L.)

Abstract

مقدمه و هدف: اینولین یک پلی ساکارید ذخیره ای از دسته فروکتون ها با خواص تغذیه‌ای و تکنولوژیکی منحصر بفردی است و ریشه کاسنی ریشه‌ای (چیکوری) حاوی اینولین با زنجیرهای بلند و پایدار بعنوان تنها منبع ریشه ای برای تولید صنعتی اینولین می‌باشد. هدف از این تحقیق بررسی مقایسه مقدار و زمان استخراج بیشینه اینولین و رنگ عصاره استخراجی از ریشه چیکوری تازه و خشک در طول زمان استخراج می‌باشد. روش تحقیق: ریشه چیکوری کاشته شده در مجتمع کشت و صنعت قزوین برداشت و برای استخراج عصاره از روش دیفوزیون و نسبت آب به خلال ۵ به ۱ و دمای ۶۰ درجه سانتیگراد و pHبرابر با ۵ استفاده شد. خشک کردن خلال ها در آون سیرکوله دار ودمای ۷۰ درجه سانتیگراد انجام گرفت. برای اندازه گیری اینولین از دستگاه HPLC و برای اندازه گیری رنگ عصاره از دستگاه رنگ سنج در طول موج ۴۲۰ نانومتر استفاده گردید. نتایج و بحث: بیشترین مقدار اینولین برای خلال تازه در زمان ۶۰ و درمورد خلال خشک در زمان ۱۱۰ دقیقه استخراج گردید. اگرچه خشک کردن به طور معنی دار باعث کاهش در میزان اینولین در ریشه چیکوری نمی‌شود اما به طور چشمگیر باعث افزایش زمان استخراج تا ۲ برابر میگردد.همینطورخشک کردن به طور معنادار باعث کاهش رنگ عصاره استخراج شده از خلال چیکوری می‌شود که بدلیل اثر آنزیم بری در حین فرایند خشک کردن می‌باشد. توصیه کاربردی/صنعتی: با توجه به محدود بودن زمان برداشت گیاه و در عین حال محدودیت ظرفیت کارخانه جهت استخراج، خشک کردن روش مناسبی جهت نگهداری ریشه ها برای استفاده در فصول دیگر سال می‌باشد بدون اینکه اثر نامطلوبی بر راندمان استخراج داشته باشد و همچنین خشک کردن ریشه ها در محل کاشت، باعث کاهش حجم ریشه و کاهش هزینه حمل و نقل آن به کارخانه می‌گردد.