نقش و کارکرد های اکولوژیکی فضاهای سبز شهری در توسعه پایدار شهرها

Abstract

فضاهای سبز شهری دارای نقش اجتماعی، اقتصادی و بوم‌شناختی هستند و با مزایایی چون محیطی مطلوب برای پرورش کودکان، یکپارچگی اجتماعی، حفظ آسایش و درمان بیماری­های روحی و نظایر این‌ها، شاخصی برای ارتقای کیفیت فضای زندگی و توسعه جامعه محسوب می­شوند. شهرها یک نوع اکوسیستم پیچیده اجتماعی، اقتصادی و محیط‌زیستی یا بوم‌شناختی از فعالیت­های انسان بوده و فضاهای سبز شهری یک بخش مهم تشکیل‌دهنده اکوسیستم ­های طبیعی شهری است. در واقع ارزش عناصر فضای سبز شهری به‌عنوان مناطقی با کارکرد بوم‌شناختی به چندین عامل بستگی دارد. این عوامل به‌طور کلی شامل اندازه، موقعیت و پراکندگی در سطح شهر، تنوع ساختاری، ترکیب انواع مناطق مختلف سبز و ارتباط و یکپارچگی در سیستم مناطق سبز هستند. از مهم‌ترین کارکردهای بوم‌شناختی فضای سبز می ­توان به کاهش آلودگی صوتی، کاهش آلودگی هوا، جلوگیری از فرسایش خاک، کاهش آثار باد، جذب گرد و غبار، کنترل شرایط اقلیمی، افزایش تنوع زیستی و سایر موارد اشاره نمود. امروزه شهرها از جنبه احیای طبیعت شهری نیاز به توجه ویژه دارند؛ زیرا حضور طبیعت در شهر، در وسعت، ترکیب و توزیع لازم و کافی از الزامات توسعه پایدار است و این موضوع برای پیشبرد کیفیت زندگی در نواحی شهری اهمیت بالایی دارد و این نواحی را از نظر بوم‌شناختی پایدار می­سازد.