قطع آبیاری و واکنش عملکرد گل

Abstract

<span> به منظور بررسی واکنش عملکرد گل، ازجمله عملکرد بیولوژیک و عملکرد دانه ارقام گلرنگ به تیمارهای سلنیوم تحت شرایط <span>قطع آبیاری آزمایشی بهصورت اسپلیت پلات فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار در سال <span>زراعی 1392-1393در محلات- استان مرکزی انجام گرفت. تیمارها شامل آبیاری در سه سطح، آبیاری کامل طبق عرف <span>منطقه (آبیاری هر 7روز یکبار،) قطع آبیاری در مرحله غوزهدهی، قطع آبیاری پس از گردهافشانی بهعنوان فاکتور اصلی و <span>محلولپاشی سلنیوم در سه سطح 20 ،0و 40گرم در هکتار و دو رقم گلرنگ شامل رقم سینا و رقم محلی اصفهان بهعنوان <span>فاکتورهای فرعی در نظر گرفته شدند. نتایج حاصل از تجزیه واریانس دادهها نشان داد هیچکدام از عوامل موردبررسی تأثیر <span>معنیداری بر عملکرد گل در گلرنگ نداشتند. تنش آبی بهخصوص در مرحله غوزهدهی، منجر به افزایش تعداد شاخه فرعی <span>در بوته گردید. همچنین وقوع تنش خشکی در قیاس با تیمار شاهد عملکرد دانه را بهطور معنیداری کاهش داد. کاربرد <span>سلنیوم در شرایط قطع آبیاری منجر به افزایش تمام صفات موردبررسی گردید. بیشترین عملکرد دانه از تیمار کاربرد 40گرم <span>در هکتار سلنیوم حاصل شد. رقم محلی اصفهان نیز در قیاس با رقم سینا پتانسیل ژنتیکی بالاتری نسبت به شرایط اقلیمی <span>نشان داده و بهطور معنیداری عملکرد دانه و عملکرد بیولوژیک بیشتری داشت. با توجه به نتایج حاصلشده میتوان اظهار <span>داشت در شرایط تنش، کاربرد 40گرم در هکتار سلنیوم و کاشت رقم مناسب (رقم محلی اصفهان) تأثیرات منفی کمتری <span>بر عملکرد دانه و بیولوژیک گلرنگ داشته است</span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span><br /><br class="Apple-interchange-newline" /></span>