جست‌وجوی زمینه‌های اقتصادی صلح با استفاده از نظریۀ بازی‌ها

Abstract

باتوجه‌به پدیدۀ جهانی‌شدن، امروزه سرمایه‌‌گذاران بیش از هر زمان دیگری به سرمایه‌گذاری در مفهوم جهانی آن توجه می‌‌کنند. ازطرف‌دیگر، محققان عرصۀ روابط بین‌الملل، به‌ویژه در سنت لیبرال، بر تأثیر همکاری‌‌های اقتصادی بین‌الملل نظیر تجارت و سرمایه‌‌گذاری بر گسترش صلح و ممانعت از جنگ‌‌افروزی تأکید می‌کنند. بر این اساس، مقالۀ حاضر ضمن اشاره به مصداق‌های عینی از روابط ‌بین‌الملل، کوشیده است با بهره‌گیری از «‌نظریۀ بازی‌ها» پاسخی متفاوت به این مهم ارائه دهد که «چگونه همکاری اقتصادی در قالب ‌سرمایه‌گذاری بین‌الملل می‌تواند ضمن حداکثرسازی منفعت ‌سرمایه‌گذاران مانع بروز جنگ و توسعۀ صلح نیز شود». مقاله با ارائۀ یک بازی ایستا بین بازیکنان به مدل‌‌سازی رفتار بین سرمایه‌‌گذاران و کشورها، باتوجه‌به استراتژی‌های ممکن برای هرکدام از بازیکنان، پرداخته است. در این راستا، ابتدا حالتی در نظر گرفته شده است که دو کشور نسبت به هم بی‌‌تفاوت باشند. سپس در حالت دوم، دو کشور در نظر گرفته شده است که با هم رقیب (دشمن) هستند و در حالت سوم سه کشور فرض شده است که یکی از آن‌‌ها رقیب و دیگری بی‌‌تفاوت است. باتوجه‌به تعادل به‌دست‌آمده در هر سه حالت، نتیجۀ کلی حاکی از آن است که سرمایه‌‌گذاری با تشکیل پرتفولیو در بازارهای مختلف و کشور داخل با ایجاد تعامل و صلح به بهترین پی‌آمد (تعادل نش) دست می‌‌یابد. نتایج تحقیق به زبان منطق (ریاضی) اثر همکاری‌های اقتصادی بر توسعۀ صلح را تصدیق می‌کند، جایی که از طریق توسعۀ ‌سرمایه‌گذاری بین‌الملل دولت‌ها به صلح و ازطرفی‌دیگر ‌سرمایه‌گذاران به بهترین پی‌آمد دست می‌یابند.