کیفیت زندگی در بازنشستگی: نقش ویژگی‌های شخصیتی، راهبردهای مقابله‌ای و نگرش مذهبی

Abstract

بازنشستگی یکی از رویدادهای مهم در دوران سالمندی است که می‌تواند کیفیت زندگی فرد را تحت تأثیر خود قرار دهد. بنابراین، این پژوهش با هدف بررسی نقش ویژگی‌های شخصیتی، راهبردهای مقابله ای و نگرش مذهبی در پیش بینی کیفیت زندگی بازنشستگان انجام شد. روش پژوهش حاضر توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه بازنشستگان شهرستان نهاوند بودند 200 نفر از آنها از طریق نمونه‌گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. ابزار پژوهش شامل فرم کوتاه پرسشنامه شخصیتی نئو کاستا و مک‌کری، مقیاس راهبردهای مقابله‌ای اندلر و پارکر، مقیاس نگرش مذهبی خدایاری‌فرد و همکاران و مقیاس کیفیت‌زندگی سازمان بهداشت جهانی بود. داده‌ها از طریق روش همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه به روش همزمان مورد تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد که از بین ویژگی‌های شخصیتی تمام ویژگی‌ها به غیر از گشودگی به تجربه رابطه معناداری با کیفیت زندگی دارند. به طوری که روان‌رنجوری، همبستگی منفی معنادار، و برون گرایی، توافق پذیری و با وجدان بودن همبستگی مثبت و معناداری با کیفیت زندگی دارد. رابطه معناداری بین نگرش مذهبی افراد با کیفیت زندگی به دست نیامد. راهبرد مسأله‌مدار همبستگی مثبت و معنادار، راهبرد مقابله‌ای هیجان مدار رابطه غیرمعنادار و راهبرد اجتناب در مقابله با استرس با کیفیت زندگی همبستگی مثبت و معناداری دارد. همچنین نتایج تحلیل رگرسیون گام به گام نشان داد که ویژگی‌های شخصیتی، راهبردهای مقابله‌ای و نگرش مذهبی توانستند 43 درصد از واریانس کیفیت زندگی را پیش‌بینی نمایند. براساس یافته‌های پژوهش می‌توان گفت که بهبود کیفیت زندگی در بازنشستگان، متأثر از صفات پایدار شخصیتی آنها و نوع راهبردهای مقابله‌ای است که در هنگام مواجه با استرس به کار می‌گیرند<br />