الگوی رفتار پیش‌کنش در نیروی انتظامی جمهوری اسلامی ایران (مورد مطالعه: فرماندهی انتظامی استان فارس)

Abstract

از آن‌جایی‌که نیروی انتظامی جمهوری اسلامی ایران باید بتواند با رفتار پیش‌کنش، آینده را پیش‌بینی کرده و به تغییر و بهبود موقعیت کمک کند پژوهش حاضر با هدف تعیین میزان رفتار پیش‌کنش مطلوب نیروی انتظامی جمهوری اسلامی ایران انجام شد. روش پژوهش کمّی، هدف پژوهش کاربردی و نوع پژوهش توصیفی پیمایشی است. جامعه آماری پژوهش 200 نفر از کارکنان فرماندهی انتظامی استان فارس هستند که بر اساس روش سرشماری 200 پرسش‌نامه توزیع و 199 پرسش‌نامه جمع‌آوری شد. ابزار پژوهش، پرسش‌نامه محقق ساخته بود، روایی پرسش‌نامه با روش روایی صوری و محتوا تأیید شد. پایایی پرسش‌نامه از طریق محاسبه ضریب آلفای کرونباخ 8/0 به‌دست آمد. یافته‌های پژوهش نشان داد وضعیت مطلوب برای داشتن رفتار پیش‌کنش در نیروی انتظامی جمهوری اسلامی ایران از ترکیب مؤلفه‌های ذهن آگاهی، تاب‌آوری، حساسیت به منافع ذی‌نفعان (مراجعان به دولت)، ارتباطات درون سازمانی، یادگیرندگی، پایش‌گری و کنکاش محیطی حاصل می‌شود. هم‌چنین در فرماندهی انتظامی استان فارس در رفتار پیش‌کنش، وضعیت موجود پیش‌کنشی بیش‌تر از حد نیاز است. با توجه به این‌که در فرماندهی انتظامی استان فارس در بًعد رفتارپیش‌کنش، وضعیت موجود، مطابق با وضعیت مطلوب نیست این نتیجه حاصل می‌شود که در این سازمان ضعف در رفتار پیش‌کنش وجود دارد.