بررسی شرایط محیطی و روابط اجتماعی موثر بر مزاحمت و آزار جنسی به زنان در شهر اصفهان با توجه به نقش پلیس در پیشگیری

Abstract

یکی از مهمترین عوامل بروز رفتارهای انحرافی، عوامل و شرایط محیطی می باشد. از جمله این رفتارها آزارهای جنسی است که در بستر مکانی و زمانی منحصر به فرد شکل می گیرد. در این پژوهش سعی بر آن بود تا از منظر جامعه شناختی به مطالعه عوامل محیطی و آزار جنسی به زنان در شهر اصفهان با تاکید بر نقش پلیس در پیشگیری از آن پرداخته شود. چارچوب نظری را نظریه ی پنجره شکسته، نظریه فضاى قابل دفاع و نظریه کانون های جرم خیز تشکیل می دهد. روش پژوهش کیفی (داده بنیاد) و جامعه آماری همه قربانیان زن شهر اصفهان در سال ۱۳۹۸ می باشند. از یافته های تحلیلی 21 مصاحبه، پس از کدگذاری باز و محوری، مقوله اصلی قابلیت کنترل، شرایط محیطی و قابلیت وصول و دسترسی حاصل گردید. از خلال مصاحبه با مطلعین کلیدی نیز مقوله های مکان های پر خطر و رفتارهای پرخطر به دست آمد. مهمترین راهکار نیز برای پیشگیری از جرایم از جمله جرم آزار جنسی، تحقق پیوست های امنیت اجتماعی و انجام طرح های اتا (ارزیابی پیامدهای اجتماعی) از طریق هم افزایی و همکاری متقابل پلیس و مدیریت شهری می باشد.