بررسی تأثیر زنجیره تأمین دوسوتوان به عنوان قابلیت پویا برکاهش اختلالات و بهبود عملکرد صنعت قطعه‌سازی

Abstract

یکی از رویکردهای رایج در دو دهه اخیر که تحولات عظیمی را در کشورهای صنعتی در عرصه تولید ایجاد کرده، مدیریت زنجیره تأمین است. امروزه با توجه به توسعه و تنوع محصولات شرکت‌ها و نیز رقابت شدید میان آن‌ها، شرکت‌ها در معرض تحول و دگرگونی بوده و موفقیت نهایی و حتی گاهی بقای سازمانی، وابسته به توانایی آنها در استفاده از قابلیت دوسوتوانی می‌باشد تا نوعی مزیت رقابتی برای سازمان خلق شود. سازمان‌های تولیدی باید به اندازه کافی انعطاف‌پذیر باشند تا از یک سو بتوانند تهدیدات غیرقابل پیش بینی در آینده نامطمئن و محیط بی‌ثبات را مدیریت کنند و از سوی دیگر از فرصت‌های موجود بهره کامل را ببرند. پژوهش حاضر از نظر هدف کاربردی، از نظر ماهیت توصیفی و از نظر انجام پژوهش پیمایشی است و از روش مدل سازی معادلات ساختاری مبتنی بر حداقل مربعات جزئی PLS جهت بررسی برازش مدل و نیز آزمون فرضیه‌های آن استفاده شده است. این پژوهش دارای نه فرضیه می‌باشد و نتایج حاصل نشان می‌دهد که سه بعد «سنجش زنجیره تأمین»، «چابکی زنجیره تامین» و «باز تنظیمی زنجیره تامین» به عنوان ابعاد تشکیل دهنده «فرایند ایجاد قابلیت پویا در زنجیره تأمین» بر «دوسوتوانی زنجیره تأمین»؛ همچنین «دوسوتوانی زنجیره تأمین» بر «عملکرد سازمان» تاثیر مثبت دارند. از طرفی «دوسوتوانی زنجیره تأمین» بر «اندازه اختلال منفی در زنجیره تأمین» و همچنین «اندازه اختلال منفی در زنجیره تأمین» بر «عملکرد سازمان» تاثیر عکس دارد که در نهایت این دوسوتوانی موجب «تاب‌آوری زنجیره تأمین» می‌شود.