بررسی نقش واحدهای مشاوره و مددکاری اجتماعی کلانتری ها در ارتقاء سرمایه اجتماعی پلیس(مورد مطالعه: کلانتری‌های شهر مشهد)

Abstract

زمینه و هدف: پلیس با الهام از سیاسـت‌هـای گذشـته و در اجـرای وظیفـه قـانونی مبنـی بـر میانجی‌گـری، اقدام‌هایی درخصوص حل‌ وفصل پدیده مجرمانه بـین اصـحاب دعـوا بـه‌عمـل مـی‌آورد که دوایر مشاوره و مددکاری اجتماعی این نقش را بر عهده دارد. بنابراین، تحقیق حاضر، با هدف بررسی نقش واحدهای مشاوره و مددکاری اجتماعی کلانتری‌ها‌ی مشهد به عنوان نقش واسطه‌گر در افزایش سرمایه‌ اجتماعی ناجا نگاشته شده است.روش‌شناسی: تحقیق حاضر از نظر هدف، کاربردی؛ به‌لحاظ ژرفایی، پهنانگر و از نظر اجرا و کنترل شرایط تحقیق، یک بررسی پیمایشی و با استفاده از ابزار اندازه گیری پرسشنامه می‌باشد. با توجه به موضوع، تحقیق حاضر دارای دو جامعه‌ آماری متفاوت می‌باشد؛ جامعه‌ آماری اول را کارشناسان واحدهای مشاوره و مددکاری اجتماعی کلانتری‌های شهر مشهد مقدس، به‌منظور تعیین عملکرد سازمانی تا رسیدن به اشباع نظری (30نفر) و جامعه‌ آماری دوم را نیز، مراجعین واحدهای مشاوره و مددکاری اجتماعی کلانتری‌های شهر مشهد مقدس که در این مرحله حجم نمونه با استفاده از جدول مورگان 162 نفر تعیین شده را تشکیل می‌دهند. شیوه‌ نمونه گیری خوشه‌ای چندمرحله‌ای، از 4 سرکلانتری، تعداد 8 کلانتری به‌صورت تصادفی انتخاب و داده‌ها جمع‌آوری شده است. یافته‌ها: یافته‌های تحقیق، حاکی از وجود روابط معنی‌دار بین متغیرهای ارائه‌شده در فرضیات تحقیق می‌باشد. بنابراین، بین متغیرهای مستقل عملکرد واحدهای مشاوره و مددکاری اجتماعی کلانتری، میزان بهره‌مندی از خدمات و رضایت‌مندی از خدمات مراجعین با متغیر وابسته‌ تحقیق، سرمایه‌ اجتماعی پلیس، رابطه‌ معنی‌دار وجود دارد. نتیجه‌گیری: نتایج حاصل از پژوهش نشان می‌دهد که متغیرهای باقی‌مانده در مدل رگرسیونی، شامل متغیرهای عملکرد واحدهای مشاوره و مددکاری اجتماعی کلانتری و رضایت‌مندی مراجعین از خدمات واحدهای مشاوره و مددکاری اجتماعی کلانتری، به‌ترتیب بیشترین تأثیر را بر متغیر سرمایه‌ اجتماعی پلیس داشته و توانسته‌اند براساس ضریب تعیین تعدیل‌شده، 23 درصد از تغییرات سرمایه‌ اجتماعی پلیس را تبیین نمایند.