بررسی اثر صنعتی‌شدن و شهرنشینی بر کارایی انرژی در استان‌های ایران (رهیافت اقتصادسنجی فضایی)

Abstract

بهبود کارایی انرژی از جمله سیاست‌ها برای کاهش اثرات جانبی منفی توسعه اقتصادی است. در همین راستا مطالعه حاضر با استفاده از داده‌های در سطح استانی برای دوره زمانی 1385 تا 1394 به برآورد و بررسی عوامل موثر بر کارایی انرژی می‌پردازد. نتایج حاصل از روش مرزی تصادفی نشان می‌دهد که استان‌های بوشهر و ایلام به ترتیب دارای بیشترین و کمترین کارایی انرژی معادل 41/0 و 16/0 هستند. نتایج حاصل از اقتصادسنجی فضایی نشان می‌دهد که نوعی اثرات سرریز مثبت کارایی انرژی بین استان‌ها وجود دارد، همچنین اثرات مستقیم صنعتی‌شدن و چگالی جمعیت بر کارایی انرژی مثبت و معنی‌دار و اثر سرریز آن‌ها منفی و معنی‌دار است. همچنین اثرات مستقیم شهرنشینی و درآمد سرانه بر کارایی انرژی منفی است و اثرات سرریز شهرنشینی بر کارایی انرژی مثبت و معنی‌دار است.

<strong>واژه‌های کلیدی:</strong>