تاثیر ماده افزودنی مپیکوات و حجم پاشش بر اثر نامطلوب گرد و خاک بر کارایی علف‌کش‌های تماسی عمومی علیه یولاف وحشی زمستانه

Abstract

نشست گرد و خاک بر روی اندام‌‌های هوایی علف‌های هرز می‌تواند اثر نامطلوبی بر کارایی علف‌کش-ها داشته باشد که باید به طریقی این اثر برطرف شود. در این پژوهش گلخانه‌ای که در 1397 در دانشگاه بوعلی سینا اجرا گردید، واکنش نسبت وزن تر به وزن خشک یولاف وحشی زمستانه به شش مقدار از اکسی-فلورفن (صفر، 8/28، 60، 120، 240 و 480 گرم ماده مؤثره در هکتار)، پاراکوات (صفر، 36، 75، 150، 300 و 600 گرم ماده مؤثره در هکتار) و گلوفوسینات‌ (صفر، 60، 125، 250، 500 و 1000 گرم ماده مؤثره در هکتار) بکار رفته با حجم‌های پاشش 240، 480 یا 240 لیتر در هکتار به همراه 50 گرم مپیکوات در هکتار تحت شرایط صفر و 20 کیلوگرم گرد و خاک در هکتار بررسی گردید. در عدم حضور گرد و خاک، افزودن مپیکوات به محلول پاشش اکسی‌فلورفن و پاراکوات تاثیری بر کارایی آنها نداشت ولی افزودن آن به محلول پاشش گلوفوسینات‌ تاثیر منفی بر کارایی آن گذاشت. در حضور گرد و خاک، افزودن مپیکوات به محلول پاشش اکسی‌فلورفن تاثیر معنی‌داری بر کارایی آن نداشت ولی افزودن آن به محلول پاشش گلوفوسینات تاثیر منفی شش برابری بر کارایی آن داشت. در حالی که افزودن مپیکوات به محلول پاشش پاراکوات تاثیر مثبت بر کارایی پاراکوات داشت و سبب افزایش 07/62 درصدی در کارایی آن شد. چه گرد و خاک اعمال شود یا نشود، افزایش حجم پاشش از 240 به 480 لیتر در هکتار سبب بهبود کارایی همه علف‌کش‌ها در خشکاندن اندام‌های هوایی یولاف وحشی زمستانه شد.